header

Âllo, âllo, Bonjour!

Hier zijn we weer. Nog steeds beduusd van de uitkomst van ons landelijke slurp-onderzoek. In deze Slurp! de onthutsende resultaten, plus een aantal andere onthullingen zoals een autopsie op een fles wijn, een berg merde en een stoeremannenstinkkaas.


Uitslag landelijk slurp-onderzoek
Aan ons slurp-onderzoek hebben bijna 2000 wijndrinkers meegedaan.
De uitkomst? Nou, da's even slikken voor een wijnboer: ben je vier seizoenen lang je druiven aan het vertroetelen als pas geboren baby's, doe je na de oogst nog 'ns maandenlang je best om er een wijn van te maken, zó lekker dat de engelen in de hemel spontaan in gezang uitbarsten, en wat doet de gemiddelde Nederlandse wijndrinker?
Die giet het zonder te proeven door z'n keelgat!

Oxygenium necesse est

Tijdens het vinificatieproces en de botteling is de wijn langdurig afgesloten van zuurstof. Om wijn daarna goed te kunnen proeven, is assimilatie met zuurstof noodzakelijk: zo komen de smaak- en geurmoleculen los. Ervaren wijndrinkers doen dat door de wijn te ‘walsen’ (met een cirkelende beweging laten ronddraaien in het glas), en vervolgens te ‘slurpen’.

Maar uit ons onderzoek is gebleken dat driekwart van de Nederlandse wijndrinkers de wijn doorslikt zonder het noodzakelijke ‘slurpen’ omdat slurpen wordt gezien als ‘niet netjes’ en ‘een vies geluid’.
Eeuwig zonde van die heerlijke wijn! Probeer het maar 'ns: neem een slok wijn en slik 'm door. Neem daarna weer een slok, maar hou de wijn in je mond en zuig door je getuite lippen lucht naar binnen.
Je zal zien dat bij de laatste methode de wijn veel lekkerder smaakt.

Cliquez ici voor de resultaten van het slurp-onderzoek

 

 

Leegkiepen

Merde?
Wie in de periode na de druivenoogst door het Franse land toert, zal bij het passeren van menig wijnbedrijf een grote bloederige hoop meurende meuk zien liggen. Mest?

Lie

Bijna goed.
Evenals in Nederland, koestert ook in Frankrijk de bevolking louter warme gevoelens voor de regering. Toen Napoleon in 1812 zijn Grande Armée op de been wilde brengen waren de belastingduimschroeven al tot de pijngrens aangedraaid. Piekerend op een methode om de burgers toch nog een tandje verder uit te knijpen, kwam de kleine keizer op het idee om aan wijnboeren een 'Oogstbelasting' op te leggen. Twee procent van hun oogst moest worden afgestaan aan l'état. Dat lijkt niet veel, maar in een land dat op jaarbasis vijf miljard liter wijn produceert is dat een behoorlijke slok op een borrel.
Maar boeren zijn niet dom; in plaats van zich te verzetten, stonden zij grootmoedig twee procent van hun druiven af...
Maar niet nadat ze er eerst wijn van hadden geperst!

Pers

De wijnpers; een jaar lang heeft hij in een hoekje van de wijnkelder een beetje staan dommelen. Een week of drie na de oogst, als de druiven wijn zijn geworden, wordt hij naar buiten gerold en wakker gespoten.

 

De wijn is in een andere cuve overgepompt. De druiven hebben zichzelf door hun eigen gewicht uitgeperst en liggen op de bodem. Régis schept de schillen eruit om ze in de pers te gooien, die voor de eerste keer dit jaar gebruikt gaat worden.

 

Persen

De schillen zijn de grootste leverancier van tannines, hard persen zou teveel van dat wrange goedje opleveren. De druivenjasjes worden dus uitgeperst met een omzichtigheid als waren zij tere rozenblaadjes; de wijnpers begint te bloeden.

Tannine

Niettemin is deze Vin de presse altijd zeer tanninerijk, we bewaren hem daarom zorgvuldig gescheiden van de overige wijn. Pas volgend jaar, bij de assemblage, voegen we een klein gedeelte ervan toe aan de Château de la Garde 2009.

 

Napoleons wet uit 1812 is nooit veranderd. Tot op de dag van vandaag storten wijnboeren in heel Frankrijk hun uitgeperste druiveschillen met een diabolische glimlach op een hoop voor hun kasteelpoort, alwaar ze worden opgehaald door een overheidsvrachtwagen. Voilá, Republique Française, Santé! Met de complimenten van de wijnboer!

PS De Franse regering destilleert er o.a. alcohol voor medicinale doeleinden uit. Niet ondenkbaar dat, mocht ik me de volgende oogst weer in m'n vinger knippen, de wond wordt gereinigd met alcohol uit eigen druiven. Een prettige gedachte.


Vreemdgaan
GrollayEti  

Elke dag kaviaar wordt ook gewoon. Hetzelfde geldt voor Bordeauxwijn, dus opteerden we onlangs bij de Auchan in Bordeaux voor een rode wijn uit de Loirestreek.
Daar, in het koele klimaat van midden-Frankrijk, worden uit de cabernet franc-druif rode wijnen gemaakt met de smaak van vuursteen en bosaardbeitjes. Je moet ze koel drinken en door hun speelse, fruitige karakter passen ze perfect bij zowel vis als vlees.

Toen we 's avonds aan de kasteeltafel de fles opentrokken, waaide het fruit als een zomerbries de fles uit.
De Saint-Nicolas-de-Bourgueil 'Domaine Le Grollay' kolkte karmozijnrood in de glazen en omhelsde de gegrilde dorade met wellustig enthousiasme; het was een volle, maar toch niet zware wijn, lekker sappig, met een mooie lange afslurp. Lekker licht, want nul eikenhout. Een onverwacht succes, voor 4 euro 46.

Reden genoeg om op de terugweg naar Holland een stopje in te roosteren bij de maker ervan. 

Wijnkopen bij de boer
Ter hoogte van Tours verandert het landschap van groen naar roomwit. Kastelen, opgetrokken uit de kalksteenblokken uit de grond waarop ze staan, rijzen op uit de witte aarde.
We steken de Loire over, een brede stroom koelwater voor de centrales nucleaires, op weg naar Domaine Le Grollay, even buiten Saint-Nicolas-de-Bourgueil.

StNico

Eerst de wijn, dan pas de kerk. Mede door deze scheiding van hoofdzaken en bijzaken, is dit een welvarende wijnstreek. Een niet-lullen-maar-poetsen-wijnstreek: hier wordt hard gewerkt, weinig aan uiterlijk vertoon gedaan en de goede, maar bescheiden wijnen gaan tegen een gezonde prijs van de hand. Ondanks de uitstekende kwaliteit zijn ze alleszins betaalbaar gebleven, waardoor appellations als Chinon en Bourgueil al jarenlang een stabiel marktaandeel hebben.

Cliquez ici voor de sappige details van deze reis


Op avontuur door het wijnetiket
Als je er oog voor hebt, leest een wijnetiket als een spannend boek.
Raak je, op de speurtocht door het woud van regelgeving, bij de hoofdbenamingen al gehuld in mysteriën, een duik in het struikgewas der kleine lettertjes maakt de verwarring compleet. De nauwelijks waarneembare muizenlettertjes roepen alleen maar nieuwe vragen op. En zo raakt de naar kennis dorstende wijnliefhebber steeds verder verstrikt in een moeras van raadselachtige lettercombinaties en geheimzinnige codes.


Hoe zit dat nu?


Cliquez ici voor de wijnboerengeheimen van het etiket
  Etiketvragen


Lekker stinken

Volgens wijnkenners kun je bij kaas eigenlijk beter witte wijn drinken dan rode. De zuren in witte wijn zijn wat beter bestand tegen de vaak heftige kaassmaken.
Maar ja, rode wijn en kaas vind ik nou eenmaal een goddelijke combi. Dus voor mij gaat er niets boven een fles mooie rode Bordeaux en een Franse kaas.
Van alle Franse kazen, er bestaan in totaal geloof ik 3986 verschillende, vind ik een simpele goed gemaakte camembert altijd heerlijk. Je proeft echt het terroir van la Normandie; alsof je een hap uit de stal neemt.
Camembert heb je van allerlei merken en in toenemende graad van heftigheid, maar onder Fransen geldt 'Le Rustique' als de stoerste. Volgens mij heet ie nadrukkelijk 'Le' Rustique en niet 'La' Rustique, want dit is een mannelijke kaas. Een Camembert met ballen, zeg maar.
Maar kaas is een levend product, dus net als met de liefde en de wijn: je moet zo'n camembert wel in de stemming brengen. Haal hem minstens vier uur van tevoren uit de ijskast, zodat ie lekker smeuïg wordt
en serveer hem op een versleten dikke broodplank, het liefst met een oud boerenmes.

Camembert

In onze Château de la Garde-privé-wijnkelder liggen honderden verschillende lekkere wijnen in alle prijsklassen, maar bij zo'n Le Rustique drink ik het liefst een sappige Tulipe Rouge.
Uiteraard omdat dat m'n eigen wijn is, maar ook omdat het bessige fruit in die jonge Bordeauxwijn uitstekend is opgewassen tegen die dikke, romige stoeremannencamembert.
Allez, Hartelijk Santé & Bon Appétit!



Boeken verduisteren de horizon

Boeken
Alle balle, ik kan het niemand aanraden: oog in oog met je eigen testosteron. Een gigantische drukkerij in rep en roer, alleen omdat een of andere wijnboer zo nodig z'n ei kwijt moet. Kristenezielen... Een muur van pallets met Slurps grijnst mij toe...
Band
En het blijft maar doorgaan! Een mens zou d'r dizzy van worden!
Boeken
Ik mag toch hopen dat met de kwalificatie op dit kaartje niet uitgever Bruna bedoeld wordt!   Gelukkig sloeg halverwege de oplage het door ons geselecteerde leeslint (kleur 'dauphin bleu') vast.   Helaas wist een in allerijl uit Parijs overgevlogen lintspecialist (dresscode dauphin bleu) de zaak weer vlot te trekken en kon de geprojecteerde oplage van 20.000 exemplaren voltooid worden.

Weshalve ik nu met een zekere regelmaat 's avonds de boer op moet om boeken te verkopen.
woensdag 16 dec. Breda, Boekhandel Van Kemenade & Hollaers.
donderdag 17 dec. Den Haag, Paagman.



Santé! Et à la prochaine!

sante

medailles

 

DaBook

Slurp! Het nieuwe wijnboerenboek,
€ 14,95. Nu in de boekwinkel of bestel ici.