| Âllo âllo, Bonjour! Hier een baal heet en stoffig nieuws uit een Frans land dat zucht onder de zon. De overheid raadt zelfs aan om veel te drinken, een advies dat wij niet in de wind mogen slaan! Allez, on y va! |
Held en Schijtlaars De wijngaard verkeert in een loom interbellum; een stilte voor de storm waarin weinig gebeurt. Zwaar en zoet hangen de paarse trossen te wachten tot ze geplukt worden. Want het is heet in Bordeaux. De krant spreekt van het 'Effect de la serre'. Verontrustend, maar de druiven zijn gezonder dan ooit en weken eerder rijp dan normaal. |
 |
Op zich dus redelijk goed nieuws, maar het duurt nu al weken, de aarde vergaat tot stof en onze pas geplante merlootjes laten hun babyblaadjes droevig hangen. |
 |
Een beetje wijnboer klautert derhalve voor dag en dauw uit zijn mandje, vult zijn gieter en, beschenen door de eerste prille zonnestralen, verwent hij zijn liefdesdruifjes met een illegaal plensje putwater. |
 |
| Om vervolgens bij het minste gerucht weg te duiken achter het struikje welks leven hij zojuist heeft gered. Maar gelukkig was het Nathalie, de postbode. |
| Kunnen jullie door een waterkraan? Het is evenwel niet alleen maar buitenspelen op een wijnchâteau; af en toe moet er ook gewerkt worden. Zo is de vergeten rommelzolder boven de oude wijnkelder van ons château een plek waar nooit iemand komt. Honderden jaren lang hebben vele generaties bewoners van dit château hun afgedankte spullen op die zolder gesmeten. Want een boer gooit nooit iets weg en je weet maar nooit. Omdat we in deze wijnkelder een salle des fêtes voor onze plukkers geprojecteerd hadden, werd het noodzakelijk de bovenliggende grenier te ontruimen. |
 |
Zoontje Klaas en ik bestegen de gammele trap en openden de luiken die in geen jaren door een mensenhand waren beroerd. Een streep zonlicht verlichtte een stoffige ruimte, okselhoog volgetast met kapotte huisraad, vermolmd wijnboerengereedschap, hutkoffers met eigendommen van lang geleden overleden kasteelbewoners en vele andere intrigerende antiquités. |
We parkeerden de trekker met de aanhanger onder het raam en begonnen de ergste meuk naar beneden te gooien. |
 |
Onder een berg stro stuitten we op een jerrycan gevuld met poison, hetgeen zoals iedereen weet 'vis' betekent in het Frans. Nog steeds niks aan de poot dus... |
Omdat de wijnboerencamera uitgerust bleek met gezichtsherkenning, lieten de in onbruik geraakte landbouwproducten zich ondanks het schemerduister goed fotograferen. Het werd steeds spannender, onze ontdekkingstocht op de geheimzinnige rommelzolder. Diep in je hart hoop je toch op een pot met goud of een zak juwelen. En warémpel!!! |
 |
Eindelijk rijk! Zakken vol stralendblauwe edelstenen! Aquamarijnen! Saffieren! Ons kostje was gekocht! Verheugd wilde ik de eerste zak op mijn schouders nemen... Maar bij de eerste aanraking scheurde het halfvergane jute... |
...En stroomde een flonkerende, helderblauwe rivier over de zolderplanken Helaas bleek het te gaan om koperchloride, een niet geheel onverdacht goedje, waarmee men eertijds de wijngaarden bestookte. |
 |
Toen we vervolgens een reeks met doodskoppen bedrukte zakken blootlegden, voldoende om heel Bordeaux mee uit te roeien, besloot maitre de chai Philippe om een zogenaamde Pipettes basques te huren en de hele zaak af te voeren naar de Décharge chimique. |
Door een kleine misgreep tijdens deze exercitie kreeg ik eindelijk antwoord op de kwellende vraag hoe ooit de smurfen zijn ontstaan. |
 |
Pas vier dagen later konden we, moe maar tevreden, de laatste vracht zolderschatten naar de brandstapel vervoeren.
|
| Diner à la Viticultore Schud een pak supermarktspaghetti leeg in een pan water. Maak een gulle saus van verse tomaten, basilicum en knof. Maar nu komt-ie: niet meteen de boel opeten, want het geheim schuilt, net als bij veel andere zaken in dit leven, in hetgene wat je doet als je denkt dat je klaar bent. Dat ogenschijnlijk overbodige stukje extra focus, waardoor kleine dingen in grote successen kunnen veranderen. |
 |
In dit geval is dat: de besausde spaghetti even oppiepen in een antiek koperen pannetje op een gloeiendhete braise van druivenstronken. Verse sardientjes van de grill zijn heerlijk, maar tevens een hoop getrut omdat het visje zich postuum wreekt door een duizendtal minigraatjes tussen je tanden achter te laten. Vraag daarom bij de poissonnerie om filets de sardines. Dat kost drie keer niks en smaakt alsof de zon en de zee de liefde bedrijven. |
 |
Na de maaltijd mijmerend oudehoeren bij de nagloeiende barbecue en, terwijl de nacht valt, langzaam en genietend de fles wijn ledigen. |
Moordende concurrentie onder wijnboeren |
 |
| Over een Franse markt slenteren is een van de leukste dingen die je kunt doen met je kleren aan. De half verwilderde landlieden die in gebutste busjes of op ouwe brommertjes ter markt tuffen om hun producten aan de man te brengen, maken een woest archaïsch gevoel in mij wakker, even ben ik één met the last men standing. Sommigen wekken de indruk alsof ze onder een steen vandaan zijn gekropen, of uit een hol in een rots. Maar doorgaans bewonen ze rommelige boerderijtjes, enigszins uit de loop van een dorp. Zo ook Céline. Al enige tijd onderhoud ik een tamelijk eenzijdige relatie met haar, waarbij ik goedmoedige openingszinnen probeer en zij eenlettergrepige klanken teruggromt. |
 |
Op mijn vraag wat er nou onbespoten kan zijn aan een ondergronds groeiende aardappel, drukt Céline enigszins verbeten het bordje 'Non traité' wat vaster tussen haar pommes de Terre en stoot een mantelbaviaanachtige keelklank uit met een hoog lazer-opgehalte. |
Om de stemming erin te houden koop ik een bakje echalottes (eveneens non traité) want Céline is een geduchte concurrent: 8 euro voor 5 liter rosé! Omgerekend 1,20 per fles; dat haal ik nooit! |
 |
Haar jachtgeweer heeft zij gelukkig zojuist in de verkoop gegooid, hetgeen onder concurrerende wijnboeren een hele geruststelling is. |
Haar strategie? Ze komt thuis je haar knippen! De moed zonk mij in de schoenen. Hier kon ik nooit aan tippen. Moest ik dit ook gaan doen? Met kam en schaar de boer op? Ik moet er niet aan denken! |
 |
Bon. Ik had dus Rendez-vous. En nog wel op mijn domicilie. Maar wat te doen? Shampooing kon ik zelf wel, op Cheveux long kon ik mij niet beroepen en Diacolor leek me niet leuk staan. Een Meche tête evenwel, het door de war gooien van je hoofd, leek mij, zeker gelet op de wonderlijke gedachten die ik vaak heb, zo gek nog niet. |
Suicide Monétair |
 |
Om bij te komen van al deze heftigheden besloten we tot een zondagswandeling. Niet ver bij ons vandaan, tussen de vergeten dorpjes Esconac en l'Artigue, loopt langs de oever van de Garonne, een door bomen overhuifd wandelpad dat aan slechts weinigen bekend is. |
|
Ça tombe bien! Een restaurant! |
 |
| Een achteloos weggeworpen scheepsanker voedt de hoop op de aanwezigheid van vers bereide visschotels. | De klok slaat twaalf; het lunchgeweld zal aanstonds losbarsten. Propriétaire madame Poutiers controleert of haar schouderholster goed zit. |
 |
Niet zonder reden lijkt het; iedereen draagt hier een zonnebril. Tot aan de garnalen toe. Waar zijn wij in Godsnaam terechtgekomen? Maffiaheadquarters?! |
 |
Gelukkig bleven schotenwisselingen uit en vergleed de middag met verse oesters, een salade van kreeftenstaartjes, een ijskoude fles Abeille de Fieuzal en een kameraadschappelijk onderonsje met de kok. Hostellerie Le Robinson, Esconac, 33360 Quinsac, tel: +33 (0)5 56 21 31 09 fax +33 (0) 5 56 21 37 11 |
Waar zet ik m'n tent op? |
 |
Voilà enige shots van het kasteelpark. Nu nog een oase van zacht ruisende bomen en wat slaperige eekhoorns, maar over luttele weken zal dit vredige oord veranderd zijn in een bruisende plukkerscamping; een wervelend wijnplukkerswoodstock. Stamping grounds! |
 |
Hier kun je zien waar je zoal je tent zou kunnen opzetten: in de schaduw van de metershoge bamboe, naast de naakte badnimf... Of op de Pelouse, weliswaar in the open, maar wel vlakbij de trap naar de Piscine... |
 |
In de milde lommer van de oude eiken in het achterbos... Of bij de ruïne van de fontein, waar je het risico loopt 's nachts oog in oog te staan met een zacht knorrend everzwijn of een verstrooide dassenvader. |
Allez, Santé! Et à la prochaine!
|
|
