| Âllo, âllo, Bonjour! |
| De wereld is van goud geworden. Regenvlagen blazen geelbruine blaadjes horizontaal door de lucht, kraaien wieken over de leeggeplukte wijngaarden. |
 |
We hebben het overleefd. De oogst zit erop, de wijn zit in de tonnen. Naschokkend van de doorstane emoties proberen we in deze Slurp! verslag te doen. Maar, attention, laat je door de onthutsende verhalen die nu gaan volgen niet dusdanig meeslepen, dat je vergeet mee te doen aan het landelijk Slurp-onderzoek onderaan! |
 |
Afgelopen woensdag 14 oktober ging de zon voor de laatste keer op boven de druiven. De oogst 2009 zit veilig in de vaten. Met een troupe van 50 Hollandse wijntijgers hebben we gewerkt als titanen. Het werd de beste oogst die we ooit gehad hebben. Cliquez ici voor de dirty details. |
| Un Miracle "2009 is voor ons château geen 'Bonne année' en ook geen 'Grande année'." Paul slurpte een slok wijn naar binnen, spoog een rode straal in het grind en keek me doordringend aan: "Voor Château de la Garde is 2009 een 'Très Grande Année'. Een bom van aroma's en van structuur. Puur fluweel. 2009 is voor ons een droomjaar, Ilja!" |
 |
Na een prachtige lente en een gedroomde zomer werd het de laatste maand voor de oogst nóg mooier: de druiven konden werkelijk alle dagen zonnebaden. Bijna teveel, maar precies op het moment dat de verdorring in de wijngaarden dreigde toe te slaan, kwam er een zachte regenbui die de druiven trakteerde op een bijna wetenschappelijk uitgekiende dosering hemelwater. Als we het weer zelf hadden kunnen regelen, hadden we het niet zó perfect kunnen doen. |
 |
| Vlnr: Bruno Lacoste (Michel Rollands oenoloog), starwinemaker Michel Rolland, de wijnboerzelf en bedrijfsleider/oenoloog Paul Bordes. |
 |
Wijnboer beunt bij |
 |
| Zowel onze mannen als de bakker in het dorp leken in hun sas met het wijnboerenschrijfsel. Maar dat kan komen doordat zij geen idee hadden wat deze brij aan nederlandse woorden inhield. Later in de week vroeg de bakker mij wel wat 'neuken' betekende. Terwijl dat nou net weer niet in het boek voorkomt. |
Geld uitgeven en tóch verdienen |
 |
... de rommelmarkt. |
 |
| Een passend brilletje was zo gevonden. | Maar het schrijfmachine-aanbod was dusdanig ruim, dat de twijfel toesloeg. |
 |
Moesten wij opteren voor een originele Underwater typemachine? De roodkoperen zomers hier in Bordeaux geven daar niet direct aanleiding toe. |
Volgens de verkoper was deze Hammerhead van een oud stewardesje geweest. Altijd binnen gestaan en slechts wat licht achterstallig onderhoud. Spuitje olie en tikken maar die bestsellers! |
 |
| Een kraampje verder lonkte echter een andere lang gekoesterde wens: een paar nieuwe schoenen! De onmogelijkheid van het vinden van twee gelijke exemplaren gooide echter roet in het eten. | Maar toen kreeg de hang naar luxe mij pas echt in haar greep: een nieuwe tv! Dat zou het eenzame wijnboerenbestaan nog eens opvrolijken! |
 |
En dan maar meteen twee comfortable tv-stoelen erbij. |
... we kwamen thuis met een aankoop waar we helemaal niet op uit waren. |
| La Fourchette Dort |
Als bij het naderend lunchuur de vraag 'Waar?' zich aandient, oppert bedrijfsleider Paul de laatste tijd opvallend vaak een restaurant in ons buurdorpje Lugon, genaamd 'La Fourchette Dort'. |
 |
Op het doodstille dorpsplein vermeldt het gemeentelijk aanplakbord de diverse evenementen. Zo kan men er maar liefst twee verschillende danscursussen volgen, zijn zolder ledigen of een runderpoot winnen in de superloto. Een raadselachtige haast, want Le Fourchette Dort is een restaurant waar elke vorm van gezelligheid ontbreekt. In Frankrijk zijn er duizenden van; geengelul-restaurants, waar eten een fysio-biologische bezigheid is. Een dagelijkse noodzakelijkheid, die deugdelijk, doch voor een bescheiden bedrag verricht dient en verder geen bijzonderheden. |
 |
| In de nationale gezelligheids-toptien zal het interieur niet hoog scoren, maar het is van een hartverwarmende knulligheid. Hier bestelt men zonder lang nadenken het Menu du jour en schept zijn bordje naar believen vol uit de hors d'oeuvre-trog. De vraag 'Pourquoi?' wordt daardoor steeds prangender. Waarom wil hedonist en gourmand Paul toch maar steeds naar dit doodsobere, minimalistische eetkot?! Maar als de bestelling wordt opgenomen, vallen mij de schellen van de ogen... |
 |
| Nathalie's verschijning verandert de kale dodemanskamer in een stralende paleiszaal. Haar glimlach laat de zon opgaan en doet je borst volstromen met lavendelhoning. Paul is nergens meer. |
 |
| Met gespreide vingers wuif ik mijn hand voor zijn gezicht heen en weer. Hij merkt het niet. Zijn ogen glanzen en hebben een een gelukzalige uitdrukking. Hij is de zevende hemel gepasseerd. |
 |
| Gelukkig arriveert even later een stapel sappige steaks vigneronnes en nog gelukkiger: je mag hier je eigen wijn meenemen. | Na afloop stáát Paul er op te betalen en met een snel gebaar grist hij de minirekening voor mijn neus weg. |
 |
En wat blijkt? De schurk heeft hier een knipkaart! |
Voor de echte levensgenieters hierboven het adres. |
Landelijk slurp-onderzoek Slurpen en andere ongewenste lichaamsgeluiden zijn nog immer omgeven door een mist van taboes. Slurpen, volgens Van Dale het 'zacht slobberend opdrinken', geeft aanleiding tot gegniffel, hoongelach of ontzetting. Allez, aan de slag! Ga naar www.slurp.nu/onderzoek of Cliquez ici! |
Santé! Et à la prochaine!
|
Slurp! Het nieuwe wijnboerenboek, |
