als de Slurp! niet goed wordt weergegeven, klik dan hier
Header

Âllo, âllo, Bonjour!
De wereld is van goud geworden. Regenvlagen blazen geelbruine blaadjes horizontaal door de lucht, kraaien wieken over de leeggeplukte wijngaarden.
Herfst

We hebben het overleefd. De oogst zit erop, de wijn zit in de tonnen. Naschokkend van de doorstane emoties proberen we in deze Slurp! verslag te doen. Maar, attention, laat je door de onthutsende verhalen die nu gaan volgen niet dusdanig meeslepen, dat je vergeet mee te doen aan het landelijk Slurp-onderzoek onderaan!

ZonDruifs

Afgelopen woensdag 14 oktober ging de zon voor de laatste keer op boven de druiven.
Op die dag werden de laatste trossen geplukt.

De oogst 2009 zit veilig in de vaten. Met een troupe van 50 Hollandse wijntijgers hebben we gewerkt als titanen. Het werd de beste oogst die we ooit gehad hebben. Cliquez ici voor de dirty details.



Un Miracle

"2009 is voor ons château geen 'Bonne année' en ook geen 'Grande année'." Paul slurpte een slok wijn naar binnen, spoog een rode straal in het grind en keek me doordringend aan: "Voor Château de la Garde is 2009 een 'Très Grande Année'. Een bom van aroma's en van structuur. Puur fluweel. 2009 is voor ons een droomjaar, Ilja!"

PaulIlja

Na een prachtige lente en een gedroomde zomer werd het de laatste maand voor de oogst nóg mooier: de druiven konden werkelijk alle dagen zonnebaden. Bijna teveel, maar precies op het moment dat de verdorring in de wijngaarden dreigde toe te slaan, kwam er een zachte regenbui die de druiven trakteerde op een bijna wetenschappelijk uitgekiende dosering hemelwater. Als we het weer zelf hadden kunnen regelen, hadden we het niet zó perfect kunnen doen.
Dit, in combinatie met een plukploeg tot hun kruin gemotiveerde Nederlandse wijntijgers en een fantastisch nieuw oenologenteam, zal ons de beste wijn opleveren die we ooit gemaakt hebben.

BrunoRollandIljaPaul
Vlnr: Bruno Lacoste (Michel Rollands oenoloog), starwinemaker Michel Rolland, de wijnboerzelf en bedrijfsleider/oenoloog Paul Bordes.
Telegraaf

Wijnboer beunt bij

Een boek schrijven. Eigenlijk zou je er niet aan moeten beginnen. Maar ja, men wil wel 'ns wat. Enfin, vorige week kwam de dummy binnen. Verlamd door de angst met je eigen blunders geconfronteerd te worden, ga je daar natuurlijk niet in kijken.
Niet wetende wat er mee te aan te vangen, hebben we er uiteindelijk maar een consumententest mee gedaan.

Slurplezen
Zowel onze mannen als de bakker in het dorp leken in hun sas met het wijnboerenschrijfsel. Maar dat kan komen doordat zij geen idee hadden wat deze brij aan nederlandse woorden inhield.
Later in de week vroeg de bakker mij wel wat 'neuken' betekende. Terwijl dat nou net weer niet in het boek voorkomt.

Geld uitgeven en tóch verdienen

Positieve kant aan deze schrijfdrift was het riante voorschot dat uitgeverij Bruna ons had verschaft.
Met het oog op het van spelfouten wemelende aangeleverde manuscript, had men daar wel de dringende suggestie aan verbonden om een brilletje aan te schaffen. Tevens werd in nauwelijks bedekte termen de hint gegeven dat een nieuwe schrijfmachine ook geen overbodige luxe zou zijn.
Teneinde van het ontvangen bedrag ook nog iets over te houden, togen wij naar de enige juiste plek voor dit soort aankopen...

Rommel

... de rommelmarkt.

Brillen
Een passend brilletje was zo gevonden.    Maar het schrijfmachine-aanbod was dusdanig ruim, dat de twijfel toesloeg.
Typemachines

Moesten wij opteren voor een originele Underwater typemachine? De roodkoperen zomers hier in Bordeaux geven daar niet direct aanleiding toe.

 

Volgens de verkoper was deze Hammerhead van een oud stewardesje geweest. Altijd binnen gestaan en slechts wat licht achterstallig onderhoud. Spuitje olie en tikken maar die bestsellers!

SchoenenTV
Een kraampje verder lonkte echter een andere lang gekoesterde wens: een paar nieuwe schoenen! De onmogelijkheid van het vinden van twee gelijke exemplaren gooide echter roet in het eten.   Maar toen kreeg de hang naar luxe mij pas echt in haar greep: een nieuwe tv! Dat zou het eenzame wijnboerenbestaan nog eens opvrolijken!
StoelenIJskast

En dan maar meteen twee comfortable tv-stoelen erbij.
Maar uiteindelijk vervielen we weer in een oude fout:

 

... we kwamen thuis met een aankoop waar we helemaal niet op uit waren.
Maar plezier hebben we d'r wel van: vanaf vandaag zetten wij onze tulipjes koud in een echte negerijskast!


La Fourchette Dort

Als bij het naderend lunchuur de vraag 'Waar?' zich aandient, oppert bedrijfsleider Paul de laatste tijd opvallend vaak een restaurant in ons buurdorpje Lugon, genaamd 'La Fourchette Dort'.
Nu is ons dorpje Saint-Romain-La-Virvée al een bruisende vinometropool, Lugon is helemáál een tornado van woeste uitgaansactiviteiten.

Lugon

Op het doodstille dorpsplein vermeldt het gemeentelijk aanplakbord de diverse evenementen. Zo kan men er maar liefst twee verschillende danscursussen volgen, zijn zolder ledigen of een runderpoot winnen in de superloto.
Paul heeft echter geen oog voor al deze verlokkingen. Druk bellend met een van onze vele onwillige toeleveranciers beent hij voor me uit. 'Allez, Ilja!' roept hij over zijn schouder. 'Opschieten! Ik rammel!'

Een raadselachtige haast, want Le Fourchette Dort is een restaurant waar elke vorm van gezelligheid ontbreekt. In Frankrijk zijn er duizenden van; geengelul-restaurants, waar eten een fysio-biologische bezigheid is. Een dagelijkse noodzakelijkheid, die deugdelijk, doch voor een bescheiden bedrag verricht dient en verder geen bijzonderheden.

Fourchette
In de nationale gezelligheids-toptien zal het interieur niet hoog scoren, maar het is van een hartverwarmende knulligheid. Hier bestelt men zonder lang nadenken het Menu du jour en schept zijn bordje naar believen vol uit de hors d'oeuvre-trog.

De vraag 'Pourquoi?' wordt daardoor steeds prangender. Waarom wil hedonist en gourmand Paul toch maar steeds naar dit doodsobere, minimalistische eetkot?!
Maar als de bestelling wordt opgenomen, vallen mij de schellen van de ogen...

Nathalie2
Nathalie's verschijning verandert de kale dodemanskamer in een stralende paleiszaal. Haar glimlach laat de zon opgaan en doet je borst volstromen met lavendelhoning.
Paul is nergens meer.
Paul
Met gespreide vingers wuif ik mijn hand voor zijn gezicht heen en weer. Hij merkt het niet. Zijn ogen glanzen en hebben een een gelukzalige uitdrukking. Hij is de zevende hemel gepasseerd.
Rekening
Gelukkig arriveert even later een stapel sappige steaks vigneronnes en nog gelukkiger: je mag hier je eigen wijn meenemen.   Na afloop stáát Paul er op te betalen en met een snel gebaar grist hij de minirekening voor mijn neus weg.

Knipkaart

En wat blijkt? De schurk heeft hier een knipkaart!

 

Voor de echte levensgenieters hierboven het adres.


Landelijk slurp-onderzoek

Slurpen en andere ongewenste lichaamsgeluiden zijn nog immer omgeven door een mist van taboes. Slurpen, volgens Van Dale het 'zacht slobberend opdrinken', geeft aanleiding tot gegniffel, hoongelach of ontzetting.
Om inzicht te krijgen in de perceptie van het slurpen vragen wij u om mee te werken aan een landelijk onderzoek. Met een minimale investering van enkele minuten, draagt u bij tot het verkrijgen van een helder beeld van de slurpgewoonten van de Nederlander.

Allez, aan de slag! Ga naar www.slurp.nu/onderzoek of Cliquez ici!
Hoe meer deelnemers, hoe beter, dus stuur deze link door naar al uw vrienden en vijanden.



Santé! Et à la prochaine!

sante

medailles

 

DaBook

Slurp! Het nieuwe wijnboerenboek,
ligt half november in de winkel of bestel ici.