Slurp! 043, juni 2012

Allô, allô, Bonjour!

Dit nummer staat in het teken van De Twijfel.
Maar vrees niet, twijfelen is een signaal van intelligentie. De Franse filosoof Descartes zei: 'Je doute, donc je pense, donc je suis.' Ik twijfel, dus ik denk, dus ik ben.
Twijfelen is dus OK. Gelukkig maar, want of het nu aan het wisselvallige weer ligt, of aan de levensfase, zelf worden wij momenteel verscheurd door twijfel. Zijn wij wel goed bezig? Slurpen wij het glas des levens wel tot op de bodem leeg?
Terechte vragen, want geen enkele gedachte is onzinnig en alles is bereikbaar. Moet het roer wellicht om? Of hijsen wij het zeil juist nog een tandje hoger?

Allez, we gaan het zien, on y va!

In deze Slurp!

Het op één na oudste beroep ter wereld

Rosé Gariguettes

Twitter deze Slurp door

Het op één na oudste beroep ter wereld

Wijnboer zijn. Het lijkt allemaal zo leuk. Maar geloof me, in de praktijk is het wijnboerenleven hard als Kruppstaal en onbekend met mededogen. Voor hen die overwegen eveneens het op één na oudste beroep ter wereld te gaan uitoefenen, is hier een welgemeend advies: DOE HET NIET.
Hieronder een willekeurige dag uit het leven van een wijnboer.

Na een schamel ontbijt moet de wijngaard geïnspecteerd. Daar blijkt dat de floraison zonder ons daarvan in kennis te stellen, is begonnen en alweer geëindigd. De druivenbloesempjes zijn uitgebloeid en de jonge druifjes hangen te popelen om ons het leven weer zuur te gaan maken.

Te voet dalen we de heuvel af naar een ander perceel. Daar heeft een complantation plaatsgegrepen. Wegens ondermaatse prestaties zijn onze dierbare vieille vignes genadeloos uit de aarde gerukt. Waarna hun geboortegrond drie spaden diep is omgeploegd en met de hand ontdaan van een hoeveelheid keien waar je de Via Appia van Rome tot Brindisi mee zou kunnen beklinkeren. Er zijn 7648 piquets geslagen en 7648 nieuwe druivenplantjes geplant.

Alleen, zoals gebruikelijk in Frankrijk, een maand te laat. Zullen onze kwetsbare druifbaby's de brandende zon overleven? Of kijken wij, als beloning voor deze banksaldoverslindende investering, straks uit over een integraal verdord babydruivenkerkhof?

Overmand door sombere voorgevoelens begeven we ons naar het kasteelpark waar de contemplatieve stilte al wekenlang wordt verstoord door oorverdovende teringherrie. Waar één zomer geleden Hollandse pluksters nog hun tentjes opzetten in de lommerrijke rust, klinkt nu het gedender van helse machines.

Onderin de kasteelmuur is een fatale scheur geconstateerd. In niet te volgen hogesnelheids-frans legt de voorman de wijnboer uit waaraan het vijf-cijferige budget aan het verdampen is.
Vol onbegrip staart de verdwaasde kasteelheer naar een eeltige vinger die niets zeggende getallen aanwijst op een bouwtekening.

Als de wijnboer, nog versuft van deze financiële mokerslag, met gebogen hoofd langs een merlotperceel schuifelt, klinkt er gevloek uit de druivenstruiken. Zware regenval in de meimaand, gevolgd door zomerse hitte in juni, hebben de wijngaard veranderd in een woekerend oerwoud.

'Merde! Ze groeien 10 centimeter per dag!' foetert wijnreus Régis. 'Incroyable! Ik loop verschrikkelijk achter op m'n schema!' Onder een stroom welgemeende Merdes en Putains is hij in woest gevecht om 100.000 tegenspartelende wingerduitlopers vastgebonden te krijgen.

Bah! Het ontbijt zit nog maar net achter de knopen en er moet alweer wijn geproefd worden. Op naar de wijnkelder. De mise is op handen, en alvorens de millésime 2011 te bottelen, moet de wijn gekeurd en geanalyseerd.

Voorts dient er gecontroleerd of er voldoende capsules zijn, of de drukker de etiketten niet op z'n kop heeft gedrukt en of de wijnboer nog op zijn kurk lijkt.

Door de exceptioneel gezonde, rijpe druiven vorig jaar, moest wijntovenaar Michel Rolland zo nodig onze merlotdruiven saigneren en de aldus ontstane rosé ook nog 'ns een malolactische gisting laten ondergaan. Dit liep volledig uit de hand en ontaardde in een verwoestend lekkere, lichtroze rosé met de smaak van Gariguettes, de Zuid-Franse lente-aardbeitjes. Helaas konden we er veel te weinig flessen mee vullen (waarvan we er inmiddels alweer flink wat zelf hebben opgedronken), maar wellicht is er via de Wijnbeurs nog wat te krijgen.

Cliquez ici om te proberen.

Niettemin moet deze nieuwe rosé zo voordelig mogelijk op de foto.
Meewarig ziet wijnboerenminnares Caroline het gestuntel van de schots en scheef fotograferende wijnboer aan.
'Zorg je er wel voor dat de fles er helemaal op komt? Ook de capsule?' Maar het is al te laat: zowel de opslagcapaciteit van de camera als het geduld van de wijnboer zijn op.

Na de mislukte fotosessie dienen de vorderingen gecontroleerd van de bouw van een OH in de salle des vendangeurs, de oude wijnkelder die is omgebouwd tot eet- en feestzaal voor de druivenplukkers. Dat heeft een woest romantische gelagzaal opgeleverd, maar als je daar 's avonds met z'n dertigen aan de lange tafel zit te smullen en te slurpen, mag een knapperende OH natuurlijk niet ontbreken.

Twee maanden geleden beloofde de aannemer dat hij drie maanden geleden klaar zou zijn. We gaan kijken.
Zucht... Grmbl... Grom... Vandaag maar weer bellen en een hernieuwd charmeoffensief openen...

Snel, snel! We krijgen zo Japanners, die wellicht een reuzenorder gaan plaatsen. Ze kunnen elk moment voor de poort staan! In allerijl moet voor onze overzeese hoogwaardigheidsbekleders een Franse lunchtafel gedekt.

Omdat Japanners zoals bekend dol zijn op paddenstoelen, gaan we vlug even op zoek in het kasteelpark. Helaas is de enige aardvrucht die we kunnen vinden dusdanig verdacht van verschijning, dat serveren aan potentiële wijnkopers wellicht geen omzetverhogend effect heeft.

Tamelijk langdurig wordt uit verschillende barriques wijn geproefd, waarbij de hooggeplaatste gasten druk met elkaar converseren en ijverig notities maken op clipboards. In weerwil van zijn gebrekkige sociale vaardigheden doet de wijnboer zijn best zo innemend mogelijk over te komen. De spanning stijgt: hoeveel duizenden flessen zullen zijn Oriëntaalse weldoeners wel niet afnemen? Van hun stoïcijnse gezichten valt weinig af te lezen; een gesloten boek.

Pas tijdens het passeren van de Slurpshop schieten de gebeeldhouwde Aziatische trekken eindelijk in een glimlach: 'T-shirts!? We like!' Opgewonden kwetterend storten de Oosterlingen zich op de Slurphemdjes. Na tien minuten rukken, trekken en zoeken naar de juiste maat, nemen zij opgewekt afscheid zonder ook maar één fles wijn gekocht te hebben. Ieder dolblij met zijn T-shirt. Tijd voor een lunch is er bij ingeschoten, een volgend château wacht. Hoeveel de T-shirts kosten, willen ze nog weten. Mismoedig haalt de wijnboer zijn schouders op: 'Ach, let but,' zucht hij, 'c'est un cadeau...'

Om een beetje op verhaal te komen, moeten we in een veel te gezellig straatje in de stad, een heel Plateau de fruits de mer naar binnen zien te werken.

Omdat de Sauvignon blanc zo lekker is en het om ons heen steeds levendiger wordt, blijven we vervolgens ook nog 'ns keer meefeesten tot in de kleine uurtjes.

De volgende ochtend veel te vroeg uit de veren. Er wacht een rondgang door de velden met de wijngaarddokter. Weinig mensen weten dit, maar een wijngaard staat werkelijk BOL van de narigheid. Het wemelt er van de virussen, bacteriën, larfjes, wurmpjes, vlinders en spinnetjes die allemaal niets liever willen dan de ontluikende druif zo snel mogelijk doodbijten. Niettemin weigert de wijnboer zijn druifjes met insecticiden te bespuiten. Biologische wijnbouw is waar hij voor staat. Met voldoening laat hij zijn blikken glijden over de fleurige flora die zich ontwikkelt tussen de wijnstokken.

Maar de wijngaarddokter beslist anders. 'Die slappe bloemetjes geven te weinig concurrentie aan de stokken,' beslist hij. 'We hebben sterker spul nodig.' Krachtdadig buigt hij zich over een woest in het rondprikkende distel. 'Dit soort jongens, daar hebben we meer aan.' Beteuterd kijkt de wijnboer toe hoe de wijngaarddokter een bestelling voor 5 zakken distelpluis noteert.

Anderzijds hadden we die week de eer om een opname voor Vara's Kassa te mogen faciliteren, belde een blije uitgever dat ons Ik slurp dus ik ben-boek aan een nieuwe herdruk toe is, sloten we een samenwerkingsovereenkomst met een grote wijnimporteur en haalden we een emmer vol gouden en zilveren medailles op in Bordeaux en London. Voilà, de sores van een wijnboer. Eigenlijk moet je het niet willen.
Of misschien toch juist weer wel... Nou ja, ik twijfel, dus ik denk, dus ik ben.

- Advertentie -

Château de la Garde Bordeaux Supérieur 'Bout des Rangs' 2006

Deze exclusieve wijn vinifieerden we uit druiven van speciaal geselecteerde wijnstokken: de zogenaamde Bout des Rangs. Wijnstokken zijn geplant in rijen. De druiven op ieder zuideinde van de rij krijgen de meeste zon. Deze superrijpe druiven, die de hele zomer hebben kunnen zonnebaden, zijn met veel liefde en zorg geoogst en gedurende het hele wijnmaakproces apart behandeld.

Daarna onderging deze wijn een rijping van 18 maanden op barriques van nieuw Frans eikenhout en werd ongefilterd op fles gebracht. Van de Bout des Rangs 2006 zijn maar een beperkt aantal flessen gebotteld, louter bestemd voor familie, vrienden en, niet in de laatste plaats, voor de Wijnboerzelf. Maar nu moet de kelder leeg voor de nieuwe oogst. Er resten nog 19 dozen van 6. Wees snel en bestel een doos van deze privéwijn van de wijnboer.

Cliquez ici en maak je meester van één van de laatste 19 dozen.

Deel deze Slurp! op Facebook

Twitter deze Slurp! door

Leuk boek

Lekkere wijn

Gaaf shirt

Nu in de boekhandel, of beter nog: een door de Wijnboerzelf gesigneerd exemplaar!	Eindelijk een chardonnay die zo fris en fruitig is dat je er van gaat dansen. Puur natuur. De rosé zou ik niet nemen. Die is zo lekker dat je er laptops voor gaat stelen.	Dit is geen shirt maar een statement! Draag dit exclusieve shirt en iedereen ziet direct dat hij te maken heeft met een intelligent en doortastend persoon.
bestel hier	Slurp!	bestel hier