Click here for Slurp! in English. Cliquez ici pour le Slurp en anglais. |
Âllo, âllo, Bonjour! |
Nederland staat op zijn kop. Het kabinet is gevallen, de beste schaatser nam de verkeerde afslag en de uitzendtijd van Kabouter Plop wordt gewijzigd. |
De kleur van de zomer |
Maar het grootste nieuws is dat de nieuwe Rosé la Tulipe 2009 zo goed als klaar is. |
Rozenroze? Nee, te teer, te frêle. |
Snoepjesroze dan? Nee, dat is weer te hard. |
Lippenroze? Ach, er zijn zoveel mooie lippen... Zachte en harde lippen, puur natuur, of uitbundig gekleurd. |
Tóch rood dan. Bloedrood? Nee, nee, liever Tuliperood! | Of brandweerwagenrood? |
Fruitig aardbeienrood? | Of sappig kersenrood? |
Het gloeiendrood van de barbecue? | Of het verliefdenrood van een romantische zonsondergang? |
Ik weet het! Ik weet het: Het is de kleur rood, die in het Engels heet: 'Happiness'. |
Frans ondernemerschap |
Franse bakkers staan elke ochtend om vier uur op om het nationale ontbijt te bakken. Daartoe bereiden zij eerst het mysterieuze Franse croissantdeeg door met een kwastje dunne laagjes boter op dunne laagjes deeg aan te brengen. |
Vanzelfsprekenderwijs wordt dit bewerkelijke stukje Viennoiserie niet bij het pain ordinaire gerangschikt, maar in een autonoom mandje. Nu put onze bakker zich uit om voor dag en dauw de lekkerste driesterrencroissants ter wereld te maken, maar hij legt daarbij een voor Nederlandse begrippen volstrekt onbegrijpelijk ondernemerschap aan de dag. Om niet te traceren redenen bakt hij elke dag precies zes (6) croissants en zes (6) chocolatines. Deze goudbruine, knapperige bakseltjes zijn echter zó onwaarschijnlijk lekker, dat zij elke dag rond 09.03 uur schoon uitverkocht zijn. Zodat wij, als we bij te late befietsing hijgend de boulangerie binnenstormen, niet zelden worden uitgelachen door een ledige croissantmand. |
Soms zijn we op tijd en maken we iets bijzonders mee: als de helft van de viennoiserie verkocht is, en de halflege mand een wat verwaten indruk begint te maken, doet de bakker de mandwissel. |
Het probleem wat onontkoombaar opdoemt, is het volgende: op bovenstaande foto zien wij hoe een teleurgestelde dorpsbewoonster met hangende schouders huiswaarts keert: 9:04 uur, die hangsnorhollander heeft weer eens de laatste croissants voor haar neus weggekaapt. Bij thuiskomst wacht haar hoon en liefdeloosheid; een beloftenvolle dag in de knop gebroken. |
Maar dat is natuurlijk het laatste wat wij willen, de lokale bevolking tegen ons in het geweer brengen. |
Het parcours Château -> Boulangerie wordt door zoon Klaas bij voorkeur per Solex afgelegd, maar een beetje wijnboer wijst elke vorm van gemotoriseerd vervoer fier van de hand en bestijgt onverschrokken zijn vélo. |
Zodat de wachtende mystery-guests onder het genot van verse croissants hun scripts kunnen leren. |
Ontwikkelingshulp |
Entrecotes, foie gras, boeuf bourguignon, coq au vin, escargots, bouillabaisse, salade Niçoise, crêpes Suzette, tarte tatin, een eindeloze reeks culinaire verrukkingen maakte de Franse cuisine ons rijker. En wat stelde Holland daar tegenover? Precies. Niets. Of toch... Onderstaand een reportage van bedrijfsleider/oenologue Paul tijdens een spontane ontmoeting met een hoogtepunt uit 'La Cuisine Hollandaise'. |
Het eerste stukje warm Frans stokbrood met boter en dik pindakaas smaakte volgens Paul 'Spéciale...'. |
Ontwikkelingshulp deel 2 |
Enthousiast over zijn nieuw verworven culinaire rencontre, maakte Paul er een uitwisselingsprogramma van en nodigde ons op zijn beurt uit voor een typisch Frans diner. Hiertoe boekte hij een tafel bij Château Hotel les Hauts de Loire in Onzain. Geen slechte ruil voor een stokbrood en een pot pindakaas. |
Aangekomen sloeg de schrik ons om het hart; was dit het door Paul gereserveerde hotel? |
Gelukkig bleek het dit achttiende-eeuwse kasteel omgeven door een park van 20 hectare met sprekende zwanen in een rimpelloze tovervijver. |
Bij betreding blijkt het een deftige bedoening; flonkerende kroonluchters, glanzend gepoetst zilver, krakende parketvloeren en fluwelen gordijnen met vuistdikke kwasten. |
We zijn in de Loirestreek dus, trots op hun land als de Fransen zijn, bevat de wijnkaart een schat aan onbekende Loirejuwelen. Een aangename manier om onze Loirewijnkennis uit te breiden. We opteren voor een beendroge sauvignon van Henri Marionnet. |
Als entree worden we verrast met verse apenhersentjes op ijs. |
De schedeltjes worden gelicht... | ... Maar alvorens de lepel in de grijze primatencelletjes te wrikken, drinkt de wijnboer zich moed in. |
Achter de deur verkneukelen de bedrijfsleider en chef de partie zich: 'Zullen die maffe buitenlanders erin trappen? Gaan zij die viezigheid opeten?' |
Gelukt! Tevreden neemt de witzwarte brigade de lege borden in en serveert de volgende gang: |
Sashimi Harakiri met tweecomponentenlijm en een glas lampenolie. | Gelukkig kunnen we e.e.a. wegspoelen met een sappige fles Bourgueil 2006, die het uitstekend doet bij de rosé gebraden koningsfazant. |
In de verte wijst een zacht gerammel op de nadering van wat in vaktermen wel 'de Meurkar', of 'de Stankmobiel' wordt genoemd. De Maitre fromagier zet de bordjes klaar, grijpt het serveerbestek, maar maakt de fout de klep iets te vroeg te openen. Nog net op tijd kan hij wegduiken voor een ontsnappende ammoniakgaswolk. |
De volgende ochtend leven we nog. Om dit te vieren heeft de directie de fontein aangezet en voorzien in een speciaal feestontbijt met verse croissants, zachtgekookte eitjes en zoete broodjes uit eigen oven. |
Een kamermeisje geeft ons nog een zak zwart geld mee voor onderweg... |
... zodat we nog even lekker kunnen funshoppen in het woestkloppende hart van Onzain. |
Voor de oprechte bon vivant hier de link: www.domainehautsloire.com |
Een gratis vat Bourgogne |
Puligny-Montrachet, Gevrey-Chambertin, Morey-Saint-Denis... als je alle goudmijnen van de Bourgogne achter je hebt gelaten, arriveer je in het Schubbekutteveen van de Côte d'Or: Marsannay-la-Côte. |
Een saai dorp, dat door standvastig wanbeleid van burgemeester en wethouders tot een graad van een lelijkheid is gebracht die pijn doet aan je ogen en aan je hart. |
Het gezellige winkelcentrum... |
... het monument voor de gevallenen... |
... de salle des fêtes... | ... en natuurlijk het romantische familiehotel... |
Marsannay sprankelt dan ook van de gezelligheid. Zo zijn er de jaarlijkse bowlingkampioenschappen... |
|
... elke eerste woensdag van de maand bingo... |
... en natuurlijk het full-contact-kooiklaverjassen waarbij alles boven de gordel is toegestaan. | Eigenlijk is geld trekken nog het leukste wat je kunt doen in Marsannay. |
Dat komt goed uit want we gaan naar Régis Bouvier, viticulteur. Een vriend van een vriend, die erg lekkere Bourgognes produceert tegen schappelijke prijzen. |
Zoals het hoort bij een wijnboer, is het een gezellige bende, met zwart uitgeslagen muren en los op elkaar gestapelde wijnvaten. |
Régis is niet te beroerd om zijn leven te wagen en de vatenberg te beklimmen teneinde mij een mondjevol van zijn uitstekende Marsannay blanc 2008 te laten degusteren. |
Als hij weer veilig beneden is, heeft hij zijn wijn in de karakteristieke wijnboerengreep, die slechts na langdurig oefenen en veel kapotgevallen flessen onder de knie te krijgen is. In Bordeaux heeft een wijnboer een wijngaard met Bordeaux. En met 20 hectare begin je daar een klein beetje mee te tellen. Maar een Château als Giscours bijvoorbeeld, heeft al gauw 400 hectare. |
Als we een aantal van zijn wijnen in de kofferbak hebben gevleid, informeert Régis of we als souvenir wellicht een leeg wijnvat mee naar huis willen nemen, hetgeen wij beleefd afslaan. Het wijnvat is namelijk de nachtmerrie van iedere wijnboer: bij aanschaf zijn de kosten rond de €750,-; drie jaar later heeft de wijn alle eiken aroma's aan het vat onttrokken en krijg je er, als je geluk hebt, nog een tientje voor. |
Allez, hartelijk Santé et à la prochaine! |
|
Hoer! Slurp is nu ook berijkbaar voor die arme drommels die de Nedertlandser taal niet machtig zein. Noch nit allemal, mar we werken eran! Slurp! Het immer nieuwe wijnboerenboek, |