Allô, allô, Bonjour!

Het zat zowel mee als tegen, deze maand, maar desalniettemin voici, een kakelverse Slurp!
Riemen los!

Allez, on y va!

'C'est un bong année,' het wordt een goed wijnjaar, zeggen de boeren hier in de Bordeaux. Nu zeggen alle wijnboeren dat over elk jaar, maar dit keer wordt het bevestigd door internationale wijnkopers.

De zonnige lente gevolgd door de lange, warme zomer, maken dat de bordeauxoogst 2015 door de deskundologen inderdaad wordt voorspeld als 'vergelijkbaar met 2005', en dat jaar geldt als een jaar waarover een wijnboer alleen maar zoete dromen kan hebben.

Bij ons op Château la Tulipe liep alles in elk geval als een zonnetje: twee miljoen druiven kleurden allemaal tegelijk van kneitergroen naar fluweelpaars, precies op het moment waarop we dat graag wilden.

Omdat je in dit leven zelf de slingers moet ophangen, deden we dat dus maar.
Bovendien was er een feestje op komst.

Helaas bleek ons zit-arsenaal niet geheel berekend op een troupe uitgelaten feestvierders. Gelukkig hielp burgemeester en vriend Alain ons uit de brand: we mochten wat stoelen uit de Salle de Fêtes lenen.

Daags daarna ontvingen we een groep wijnliefhebbers uit het verre Holland. Na een rondleiding en een lippensmakkend slurpfestijn werden zij door de wijnboerenminnares liefdevol met hun eigen camera's op de kiek gezet.

Een ander Hollands gezelschap gebruikte de wijnboerenlunch in de Salles de Vendangeurs, de plek waar we doorgaans de ontbijtjes serveren.

Ofschoon we ook gasten krijgen die er de voorkeur aan geven te brunchen bij de piscine.

Hoe dan ook, augustus was een maand vol hartverwarmende gezelligheid.

Vijf jaar geleden kochten we een stuk bijzondere wijngrond. Het lag aan de voet onze heuvel en bezat een speciaal terroir, ideaal voor de productie van hoogwaardige witte wijnen. Samen met winemakers Michel Rolland en Bruno Lacoste werkten we drie jaar aan deze wijn.

Dit jaar zag de eerste millésime La Tulipe Cuvée Blanc Réserve het licht. Tot onze grote geruststelling kreeg de wijn lovende commentaren en al snel nadat de eerste botteling naar Zaandam was afgereisd, arriveerde er een nieuwe afhaalcamion aan de poort.

Geschrokken deinst de wijnboer achteruit. Merde! Dozen sjouwen! Lichamelijke inspanning! Moe worden! Snel belt hij zijn zoon.

'Parkeert u uw camion gerust wat dichter bij de wijnkelder,' fleemt de werkschuwe druivensnuiter terwijl hij zich lispelend terugtrekt in de schaduwen.

Als het werk is gedaan en de nokkievolle vrachtwagen klaar staat voor de terugreis naar Nederland, verschijnt de wijnboer. Met een Caesariaans gebaar wil hij zijn zegen over het vertrek afkondigen, maar dan verstart hij. Ongelovig staart hij naar de zojuist geladen vracht.
'Zoon!' brult zijn machtige stentorstem over de landerijen, 'op deze dozen staat tweeduizendTWAALF!'

De wijnboerenzoon is een man van weinig woorden. Zwijgend toont hij een van de zojuist geladen flessen. Het etiket vermeldt onmiskenbaar het jaartal 2013.

Dan wordt het eeuwenoude adagium 'Vertrouw nooit een Franse drukker' bewaarheid. Het vooretiket is voorzien van de juiste jaargang 2013, maar op dezelfde fles prijkt een achteretiket dat als oogstjaar 2012 aangeeft.
De wijnboer zijgt ineen en legt het moede hoofd in de schoot. 'Alles van waarde is weerloos,' raspt hij hees.

'Niet zeuren, ouwe,' bromt de wijnboerenzoon. 'Dit gaat nergens over. Dat lossen we op.'
Zonder aarzelen begint de jonge ondernemer met het verwijderen van het foutieve jaartal op 13.987 flessen La Tulipe Cuvée Blanc Réserve.

'Maar jongen,' zucht de verweekte kasteelheer, '13.987 flessen! Met de hand! Daar is toch geen beginnen aan?'

'Een beetje positief graag, ouwe,' glimlacht zijn nakroost. 'Stap liever in die witte speelgoedauto van je en kijk of je ergens nog een stel van die Typex-stiften kan scoren.'

Drie weken later zijn alle flessen ontdaan van het foutieve jaartal.
Ingepakt in krimpfolie, staan ze vol spanning te wachten op de bus naar Zaandam.

's Anderendaags trekt de postbode niet een, niet twee, maar drie keer aan de kasteelbel: de zojuist naar Zaandam afgereisde wijn heeft een zilveren medaille gewonnen op een van de belangrijkste wijnconcoursen ter wereld.
'Merde!' huilt de wijnboer in wanhoop. 'Daar komen ze NU mee! Als alle wijn weg is!'

Gelukkig blies de wijnboerenminnares alle donkere wolken weg met een watertandend lekkere lunch.

Als je snel bent, kun je je meester maken van een van deze handgetypexte flessen La Tulipe Cuvée Blanc Réserve.
Cliquez ici en bestel nu.

Voor nieuwe afleveringen van de later dit jaar uit te zenden serie Gort à la Carte, reisden we af naar de Provence. We bezochten daar o.a. sterrenchef Benoît Witz, die voor ons zijn befaamde Ratatouille Provençale zou bereiden. De eerste scene speelde zich af in de moestuin van Benoîts biologische groentekweker Didier.

Omdat de wijnboer niet groot van postuur is, heeft hij in zijn contract laten opnemen dat hij door de cameraman uitsluitend vanuit liggende positie gefilmd mag worden.

Soundman Mike, maar al te goed op de hoogte van deze zwakke plek, mag de televisiester dan ook graag uitdagen voor een wedstrijdje 'Wie heeft de grootste'.

'Wauw! Nog meer courgettes!' roept de culinaire deskundige enthousiast.
'Nee,' legt regisseur Richard zijn pupil uit. 'Dit zijn tomaten. Samen met de courgette een van de hoofdbestanddelen van de ratatouille. Denk je dat je die twee uit elkaar kunt houden?'

'En die gele voetbal daar in het midden dan?' wil het kijkcijferkanon weten.
'Ook een tomaat. Alleen is deze geel. En groot.'
'Mag ik die 'ns proeven?'
Voordat iemand kan ingrijpen, trekt de druivensnuiter zijn wijnboerenmes en snijdt een flinke hap uit de sappige zomervrucht.

Gelukkig is Didier de beroerdste niet. Trots neemt hij de loftuitingen van de gulzig smakkende tomatensnijder in ontvangst.

Terug in de keuken, demonstreert de beroemde chef hoe je een driesterren-ratatouille bereidt.
De presentator maakt het de keukenprins evenwel niet makkelijk. Keer op keer onderbreekt hij diens deskundige commentaar met niet ter zake doende vragen en flauwe grappen.
Dan gooit de cuisinier de theedoek in de ring: 'Mag die man alsjeblieft weg?'

De wijnboer wordt aan een apart tafeltje gezet met de strikte opdracht zijn kop te houden.
'Stilte op de set! Actie!' beveelt regisseur Richard.

Maar de opnames zijn nog maar nauwelijks hervat of de eigenwijze druif bemoeit zich er alweer tegenaan: 'Doet u niet teveel zout in die saus?'

Regisseur Richard is al 42 jaar lang een van de liefste en geduldigste televisiemakers van Nederland. Maar ook zijn maat raakt een keer vol. Teneinde de opnames in alle rust te kunnen voltooien, neemt hij een eenvoudige doch doeltreffende maatregel.

Cliquez ici voor een door de wijnboerzelf gesigneerd exemplaar.

Of bestel bij bol.com, libris.nl, bruna.nl of ako.nl. Zij leveren allemaal zonder verzendkosten.

Voor het eerste hoofdstuk, recensies, de agenda, the making of, ga naar www.chateaufatale.nl

Retweet deze Slurp!