Allô, allô, Bonjour!

In deze zomerslurp een kijkje achter de schermen van de opnamen voor een nieuwe serie afleveringen van Gort à la Carte, een verslag van de zomeroogst en een aantrekkelijke kortingsactie voor loyale Slurpers.

Allez, on y va!

Op zondag 5 juli vult het kasteelpark zich met Hollandse kampeerders m/v.
'Hoe kan dat?' zou je je af kunnen vragen, want op Château la Tulipe worden slechts bij hoge uitzondering gasten toegelaten.

Dit is het moment voor de 'Vendanges vertes', de groene oogst, waarbij een deel van de druiventrossen wordt afgeknipt. Dat betekent een kleinere oogst en dus minder wijn, maar wel veel betere wijn. Daartoe hebben we een aantal Hollandse plukkers m/v uitgenodigd ons te komen helpen.

Het koele voorjaar zorgde voor een mooie, regelmatige vruchtzetting waardoor er dit jaar weinig trossen hoeven te worden verwijderd en we ons kunnen beperken tot het snoeien van de uitlopers en het weghalen van bladgroen dat de druiven de zon beneemt.

Bij het eerste zonnegloren trekt wijnboerenzoon Klaas de vignes in. Dit is het eerste jaar dat hij geheel zelfstandig de zomeroogst zal leiden. Geen lichtvoetige opgave, want op momenten als deze leg je het lot van een compleet wijnjaar in de handen van een troupe onbekenden. Wie weet knipt zo'n stel amateurs in hun enthousiasme alle trossen af en rest er na hun vertrek slechts een kaalgeknipte wijnveld.

Om dit te voorkomen legt de jonge ploegleider zijn équipe, alvorens zij ook maar een druif aan mogen raken, in blokletters uit wat er precies moet gebeuren. Dit lijkt door iedereen redelijk opgepikt te worden. Ofschoon plukker Benjamin (met blauwe Appietas) was meegekomen omdat hij had begrepen dat de Slurp hier deze week in de aanbieding was.

Wanneer de werkzaamheden gedegen zijn doorgesproken, trekt de troupe, gewapend met scherp geslepen druivensnoeimes de vignes in.

Tevreden neuriënd nestelt onze hoofdsponsor zich tegen een druivenstok en probeert een zonnestraaltje op haar logo te vangen.

Terwijl om hen heen de flessen Tulipe kalmpjes uit de grond groeien, snoeien frêle dameshandjes de overtollige trossen meedogenloos van hun steeltjes.

Maar het is niet alleen lieftalligheid wat hier vlindert: teneinde door de selectie te komen, liet wijncommando Sander zijn plukarm voorzien van een Cabernet-Sauvignon-sleeve.

Aan het eind van de middag zijn de temperaturen tot tropische hoogten opgelopen. De troupe begeeft zich kasteelwaarts voor een duik in de piscine terwijl de wijnboer voorziet in een rondje ijskoude watermeloen.

Tijdens het Repas de midi blijft de équipe zorgvuldig in de schaduw. De naam van de tafeldrank begint weliswaar met een W, maar eindigt op ater. Vanmiddag wordt er weer gesnoeid, dus moet de wijnlust nog even worden opgespaard tot de soirée.

Na een uitgebreide lunch vertrekken de vendangeurs in de brandende middagzon naar Le Côte, de zuidhelling van onze wijngaard waar de beste druiven (en dus de mooiste wijnen) vandaan komen.

De wijnboerenminnares is content: zij is vrijgesteld van lichamelijk wijnwerk (afgezien van de consumptie ervan) en houdt zich in haar buitenkantoor bezig met de vormgeving van het nieuwste wijnboerenboek.

Ondanks de warmte is het moreel hemelhoog. Onvermoeibaar trekken de plukkers van wijnstok naar wijnstok.

Pas laat in de middag, als de krekels er het zwijgen toe doen, arriveren zij weer op het kasteel.

L'heure de la piscine. Waarbij de wijnboer er nauwlettend op toeziet dat zijn gasten zijn voorzien van de juiste literatuur.

Om 19.30 luidt de kasteelbel voor het apéro, waarbij kasteelsoigneuse Christine zelfgebakken hapjes serveert. De wijnboer ziet zijn kasteelvoorraad Slurp als sneeuw voor de zon verdwijnen.

Met een weinig overtuigende glimlach probeert de druivenknijper zijn plukkerséquipe te overtuigen dat ijskoud kraanwater ook heel lekker is bij de Confit de Canard. Slechts klaterend hoongelach is zijn deel.

Bij het zien van de hoeveelheid lege flessen verrekt kasteelkip Carbo bekans haar nek: 'C'est pas vrai! Is dit wat die Hollandais in die paar dagen wegslurpen!?'

Hoofdschuddend maakt de eierprinses zich uit de voeten: 'Ils sont fous, les Hollandais...'

In korte tijd zijn de Hollandse plukkers behoorlijk verfranst. Onder de indruk slaat kasteelkip Carbo hun petanque-prestaties gade: 'Pas mal, pas mal du tout...'

Zorgzaam begeleidt wijnboerenzoon Klaas 's anderendaags een van de eerste pluk-slachtoffers naar dorpsdokter Boucher.
Daarna wordt de groene oogst hervat. 'Hier linksaf!' wijst de jonge druivenchef trefzeker.

De esprit is hoog en het werk vordert boven verwachting. Plukster Sabine is door dokter Boucher voorzien van een hoeveelheid medicijnen waar een gemiddeld streekziekenhuis een maand mee toe moet en plukt er alweer lustig op los. 'Ça va bien!'

Terwijl om hen heen de flessen Slurp kalmpjes uit de grond groeien, snoeien de plukkers loot na loot.

De laatste avond is het feest. Terwijl Père & Fils de champagne ontkurken (nou ja, Cremant de Bordeaux), treft kasteelkok Christophe de voorbereidselen voor de 'Entrecôtes vignerons'.

Door de entrecôtes te roosteren boven een vuurtje van druivenstokken trekken de aroma's van de wijnstok in het vlees.

'Heeft iedereen champie...?'

'SANTÉÉÉÉÉÉ!!!!'

'Haha,' lacht kasteelkok Christophe als hij het hoofdbestanddeel van het diner toont: 'Hollandaises aux fines herbes. Eigen schuld. Dan hadden die plukstertjes maar wat harder moeten werken!'

Geïnteresseerd luistert de wijnboer naar de verhalen van de chef die zijn opleiding genoot in de vermaarde 'Vrouwenslagerij' te Salves.

Terwijl de équipe het glas heft, lijnt kasteelkok Christophe de borden op.

De Entrecôtes vignerons gaan vergezeld van een gepofte Pomme de terre en een handje fijngehakte Echalottes. Kasteelsoigneuse Christine speelt hier fijntjes op in door te opteren voor een echalottekleurige robe.

De équipe is dusdanig verwend door de chateaukok en de soigneuse, dat zij er op staan hun dankbaarheid te tonen. Spontaan hebben zij in de kasteelwinkel een gemeenschappelijk afscheidscadeau aangeschaft.

Dit is meer dan de eenvoudige keukenprins aankan. De emoties lopen hoog op. Huggen, kussen en warme woorden. Plukker Benjamin (midden, roze t-shirt) kan zijn tranen nauwelijks in bedwang houden. De wijnboer nog minder; daar hij niet kon achterblijven, moest hij afscheid nemen van twee dozen van zijn beste wijnen.

Teneinde deze gevoelige slag te boven te komen trekt de kasteelheer zich even terug uit het feestgedruis.

Om vervolgens met lede ogen gade te slaan hoe zijn zoon ten behoeve van de immer dorstige plukkersmeute de ene kelderschat na de andere ontkurkt.

Zuchtend zet de geplaagde druivenruiter zich aan tafel en prikt lusteloos in zijn paardenbloemensalade.

Maar het leed is nog niet geleden. Naar oud gebruik ontvangt elke plukker m/v bij het afscheid een kasteeldoos met de versierselen behorende bij het wijntijgerschap, een paar van de mooiste wijnen van het château en een oprecht gemeende klapzoen van de wijnboerzelf.

Maar ondanks dit schaamteloze charmeoffensief is het niet de wijnboer, maar de wijnboerenzoon die uiteindelijk in een hartverwarmende groupehug wordt genomen.

Voor een nieuwe serie afleveringen Gort à la Carte namen we afgelopen maand een aflevering op over de legendarische Zuid-Franse vissoep 'Bouillabaisse'. In een klein haventje in de azuren baai van Saint-Cyr-sur-Mer hadden we een afspraak met visser Jean-Claude.

'Wacht!' roept regisseur Richard verschrikt. Hij kent deze grijns van de wijnboer en weet wat voor ellende hem dan boven het hoofd hangt.
'Niet springen! Als je in het water flikkert, zijn we de Sjaak! Dan moeten we een halve dag wachten tot je kleren droog zijn, voordat we weer kunnen draaien!'

Te laat realiseert de geplaagde cinematograaf zich dat dit soort waarschuwingen zijn pupil juist ophitsen tot de grens van het betamelijke.

Als een vliegende vis suist de druivenknijper over het water en landt soepel op het dek van het sterk schommelende scheepje.

'Beginnen jullie maar vast!' roept de waaghals terwijl de boot zich langzaam van de steiger verwijdert. 'Wij gaan even wat visjes vangen!'

Thuis bij Jean-Claude is de buitenkeuken geheel 'Style Provençale', compleet met Asterix en Obelix-kookpot.

Een beetje visser heeft natuurlijk een ijskast vol vis. Terwijl cameraman Joost een laatste controle van zijn lichtplan uitvoert, zet Bouillabaissespecialist Jean-Claude zijn benodigdheden klaar.

De vissoep pruttelt, de wijnboer draait een extra krul in zijn snor; de opname kan aanvangen.

'OK!' roept regisseur Richard. 'Camera klaar? Geluid klaar? Stilte op de set! Actie!!!'

'Bonjour!' steekt de wijnboer monter van wal. 'We zijn hier bij Jean-Cl...' Plots wordt hij overstemd door een luidruchtige riedel vogelenzang.

Het is kanarie Piet, Jean-Claudes trouwe tuingenoot.
'Cut!' roept regisseur Richard.

'Pas de problème,' sust Jean-Claude. Hij werpt een blik op zijn horloge. 'Elf uur. Dat is Piet z'n fluituurtje. Houden wij toch gewoon even een rustpauze? Blieven de heren een glaasje rosé?'
'Non merci,' bedankt de wijnboer, 'Beetje vroeg. Doet u mij maar een glaasje sinaasappelsap uit eigen boom.'

'Jamais!' blaft Jean-Claude. 'Hier in de Provence drinken wij rond deze tijd wijn. Ik heb een geweldige rosé koud staan. Van een copain!'
'Nou,' glundert de cameracrew, 'een lekker glaasje rosé... Dat gaat er wel in!'
'Vooruit dan maar weer,' laat de druivensnuiter zich met de natte vinger lijmen, 'één glaasje dan...'

Maar dat valt tegen. Onder oorverdovend kanarie Pietgezang trachten de twee geschrokken cameralieden het bijtende brouwsel weg te krijgen.

Terwijl zij hun gezicht in de plooi proberen te houden, zie je de gedachten door hun hoofd spoken. Rioolontstopper? Verfafbijt? Accuzuur? Maar vooral: Hoe kom ik zo snel mogelijk van die meuk af!?

'Water... Water...,' hijgt soundman Mike. 'Snel...'
De wijnboer zoekt wankelend steun bij de ijskast. 'M'n stem...' rochelt hij half verstaanbaar. 'Ik kan geen woord meer uitbr...'
Onverwacht verstomt kanarie Piets fluitconcert. Een hoorbare stilte vult de zomerkeuken.

'Vlug!' beveelt regisseur Richard. 'Draaien! Voordat die klootvogel weer begint! Ilja, attentie: jij komt van links binnen met die schaal vis. Camera klaar? Geluid klaar? Stilte op de set... en Actie!!!'
Met trillende handen schuifelt de wijnboer met een veel te volle schaal zeebewoners het beeld in.

Meteen zet kanarie Piet een reeks trillers in die de sinaasappels bekans uit de boom doen regenen.

'Doordraaien!' briest regisseur Richard. 'We filmen gewoon over dat getierelier heen. Hoeven we straks in de studio geen sound effects toe te voegen!'

'Niet zo smakken!' sist regisseur Richard tegen de televisiester. 'Dat hoor je loeihard in de microfoon!'

Terwijl de wijnboer in onverstaanbaar gehakkel tracht uit te leggen welke ingrediënten aan de Bouillabaisse ten grondslag liggen, kijkt regisseur Richard bezorgd toe. Voor zijn geestesoog ziet hij het horrorscenario van een reeks kostbare extra draaidagen steeds dichterbij komen.

De opgewonden kanarieriedels houden onverminderd aan. De ingewikkelde trillerreeksen lijken zelfs steeds luider te worden.
'Sound closer en dichterbij filmen!' blaft regisseur Richard. 'We draaien dwars door die klootvogel heen!'

Dan gooien de geharde televisietijgers de handdoek in de ring.
'Sorry, hoor,' verzucht camerabeul Joost die nooit opgeeft, 'maar dit is geen doen. Ik kap ermee.'

Op hetzelfde moment staakt kanarie Piet zijn gezang. In de plotseling invallende stilte klinkt het gekreun van regisseur Richard nog moedelozer.

'Wat kunnen we doen?' zucht regisseur Richard wanhopig.

'Pas de problème,' zegt Jean-Claude. 'Ik geef hem even wat voer. Dan hoor je 'm niet meer.'

Als iedereen weer gezeten is en de rust wedergekeerd, worden de opnamen hervat.
'Oké,' instrueert regisseur Richard de wijnboer. 'Die soep is dus gemaakt van vis en hij heet Bou-illa-baisse. Denk je dat je dat kunt onthouden?'

Terwijl kanarie Piet zich tegoed doet aan een verse emmer zangzaad, schoudert camerabeest Joost zijn Canon XH-AK47-HD.
Regisseur Richard interpreteert de vermoeide grom van de wijnboer als een yes en steekt zijn draaiboek in de lucht. 'Camera klaar? Geluid klaar? Stilte op de set... en Actie!!!'

Alsof hij Nederlands verstaat laat kanarie Piet onmiddellijk zijn voederbak in de steek en barst los in uitbundig woudgezang.
Met een oorsplijtende gorillaschreeuw smijt regisseur Richard zijn draaiboek op de grond en begint er een soort Sint-Vitusdans op uit te voeren.

'Pas de problème!' roept Jean-Claude boven het tumult uit. 'Ik breng hem wel tot kalmte.'
Hij klimt op een stoel en begint aan een wonderlijk ritueel. 'Naast visser ben ik ook dierentrainer!' roept hij de regisseur vanaf het vervaarlijk doorbuigende plastic toe. 'Vogelfluisteraar. Ik weet hoe ik dit moet aanpakken! Komt goed!'

Dan rijst de wijnboer uit zijn stoel. Zijn ogen hebben een vreemde, starende blik. Woordenloos begeeft hij zich kooiwaarts.

'Filmen!' fluistert regisseur Richard opgewonden. 'Dit gaat 'm worden! Emo-tv! Reality! Eindelijk hoge kijkcijfers!'
Nog altijd zwijgend opent de wijnboer de kooideur en stapt naar binnen. Onder het oog van de camera sluit zijn hand zich om het nekje van het banaangele zangvogeltje. Dan wordt het stil.

Loyale Slurpers krijgen een korting van € 2,50 op Ilja Gorts wijnthriller Château Fatale.

Om bepaalde flessen Tulipe en Slurp zit een Château Fatale-nekhanger. haal die eraf, lever hem in bij de boekhandel en ontvang bij aankoop van het boek € 2,50 korting.

Retweet deze Slurp!