Allô, allô, Bonjour!

Hoera, we krijgen een nieuw jaar!
Heerlijk!
Twaalf verse maanden om te vullen.
Dat lijkt goed nieuws, maar kijk uit,
grote veranderingen zijn aanstaande.

Allez, on y va!

Elke dag doe je wat je doet, omdat je denkt dat het moet.
Maar moet dat eigenlijk wel?
Of volg je zonder nadenken een uitgezet parcours, als een schaap in een kudde?
Kappen daarmee. En wel meteen.
Kijk 'ns in de spiegel en vraag je af: Ben ik eigenlijk wel leuk? En waar ben ik nou eigenlijk helemaal mee bezig? Is dit wat ik wil? En zo niet, wat wil ik dan wél?!'

Iedereen heeft wel een speciaal talent.
Jij ook. Er is geheid iets waar je goed in bent. Zoek uit wat dat is, gooi al het andere opzij en ga ervoor. Want met een doel in je leven kun je jezelf ontplooien. En daar word je een stuk gelukkiger van.

Onderzoek heeft uitgewezen dat mensen die zichzelf ontplooien beter scoren op psychologische tests, betere seks en een gezonder hart hebben en langer leven.
Doe dus wat je leuk vindt. Dat lijkt een knullig advies, maar in de waan van de dag sta je nauwelijks stil hoe schrijnend veel tijd je verspilt aan onzindingen.

Laat je visie niet bepalen door meningen van derden, anders word je de sokpop van andermans denken.
Wees je bewust dat je meer bent dan een reactie op wat anderen van je willen. Je bent jezelf, je bent uniek.

Maar pak niet zomaar alles op. Een mens is een wandelende kluwen vooroordelen, dus kijk uit voor eerste indrukken. Probeer niet meteen een mening te hebben. Dat is een bevestiging van wat je al denkt te weten en dus een doodlopende weg.
Stel je liever open, kijk met schone ogen. Heb daarbij de moed om je gevoel te volgen. Je intuïtie weet namelijk eerder wat je wilt dan jij. Wees niet bang voor gezichtsverlies en blijf trouw aan jezelf, dan komt het goed. Een rivier vindt altijd haar weg.

Veel mensen beseffen niet dat geluk iets is wat je zelf bepaalt. Hou voor ogen dat je wordt gevormd door je ervaringen. En dat pakket ervaringen, daar moet je zuinig op zijn. Dat is namelijk je leven.
Maar het gaat erom wat je wilt doen tussen nu, en het moment dat ze het deksel op je kist schroeven. Doe daarom niets 'over vijf jaar'. Doe alles nu. Als je dood bent, is er geen 'over vijf jaar' meer.
Stel niets uit dat kan bijdragen aan een gelukkiger leven voor jou en je geliefden. Elke dag is speciaal, elke minuut is kostbaar en komt nooit meer terug. Je tijd is beperkt, dus verspil haar niet met het leven van andermans leven.

We hebben ogen om te zien, oren om te horen, een neus om te ruiken en een mond om wijn te drinken. Maar nergens op ons hoofd zit een knobbel om de tijd waar te nemen. Tijd kun je niet zien, niet horen en niet opsnuiven.
Kinderen hoeven dat ook niet. Voor hen is alles nieuw. Daarom gaat hun tijd als dikke stroop. Een kinderdag duurt een eeuw; hij gaat in slow-motion. Zoals een hi-speed camera die heel veel beeldjes opneemt en op normale snelheid afspeelt waardoor slow-motion ontstaat.
Zo werkt het ook met je hersens: als je veel meemaakt, vertraagt de tijd.
Als je ouder wordt, doe je vaker hetzelfde. Je hebt alles wel zo'n beetje gezien, je verbaast je niet snel meer ergens over.
Hierdoor stroomt de tijd als water door je handen.
Dus: doe veel en blijf je verwonderen. Slurp het leven. Dan leef je langer.

Drie vakanties van één week geven een hogere hoera-conversie dan één vakantie van drie weken.
Zelf bakken we ze nog bruiner: wij nemen vakanties van één dag.
Een uurtje ten westen van ons Château kussen de Atlantische golven het kilometerslange strand van Cap Ferret. Een slaperige buitenpost waar in voor- en naseizoen geen zak te doen is. Heerlijk.

We hebben daar een adresse: een geheim hotel, dat niemand kent. Een prettige omstandigheid want daardoor lijkt onze vijand de Tijd weing vat op dit etablissement te krijgen.
Als we half oktober de deur openduwen, heerst er in de entree een aangename rust.

Als je wat wilt, dan druk je maar op het belletje, vindt eigenaar Gérard. Niet dat hij dan komt, want hij is in geen velden of wegen te bekennen. Naar oud gebruik pik je dan een sleutel van het rek en betrekt een vrije Chambre.

Echte liefde kun je proeven. Gérard hangt niet zomaar een of ander lullig postertje aan de muur, maar een echt schilderij, dat ergens over gaat.
De kamers zijn licht, zonnig en ingericht met gezellige ouwe zooi. De bedden evenwel, zijn van onverdachte kwaliteit.

Niet van die meedogenloze hotelspiegels waarin je eruitziet als een ondode in een kettingzaagfilm, maar lekkere afgeragde spiegels met oud glas, waarin je altijd leuk en jong oogt.

Omdat de ontbijtserre uitsluitend toegankelijk is voor mooie jonge vrouwen, is zij zo goed als verlaten.

Het ontbijt is rijk en overvloedig en nodigt uit tot vrolijkstemmende ochtendhumor.

Omdat wij vrije vogels zijn en overal kunnen werken, is de Jardin de repos in een handomdraai omgetoverd tot buitenkantoor. Na het ontbijt doen we snel en behendig onze werkjes, zodat we ons de rest van de dag kunnen wijden aan de edele kunst van het bodysurfen.

Voilà, een adresse.
Maar hou het voor je.
In geen geval verder vertellen!

Het is Hors saison; het strand is teruggegeven aan zichzelf. Een beetje wijnboer is daarop voorbereid en voorziet zich van een koel flesje blanc en een geheel zandlopergoedgekeurde Pizza Siciliana.

Terwijl de wijnboer de wijn voorproeft, start de wijnboerenminnares met het vlijmscherpe wijnboerenmes de aanval op de pizzaverdeling. Afgezien van een kleine duimblessure verloopt dit zonder verdere incidenten.

Als het middagmaal naar tevredenheid is beëindigd, kan de geestelijke buitensport een aanvang nemen: genieten van het verglijden van de Tijd en in slaap vallen door het ruisen der golven.

In het dorpje gebeurt weinig. Scheepjes op het droge, een eenzame pensionado hangt de was op, restaurants hebben het bordje op 'Fermé' gedraaid.

Toch ontvangt de pier het hele jaar door gasten die per pontje vanuit Arcachon, aan de overkant van het bassin, wind, kou en zeeziekte trotseren. Waarom?

Om zich bloot te stellen aan de gruwelen van de kok van restaurant l'Escale, 'Ouvert toute l'Année'.

Het personeel wordt hier geselecteerd op hufterigheid en wat je ook probeert te bestellen, het zal niet te hachelen blijken. De Brochettes de Lotte zijn zwart verbrand, de Langoustines zijn enerzijds diep gevroren, anderzijds verkoold, de Parillada is integraal gecremeerd.
Maar dat dondert allemaal niet, want je bent hier in het paradijs.
Het MOET hier ook niet te lekker zijn, anders word je gek van heerlijkheid.

De spiegeling van de maan op het water, de geruststellende hartslag van de zee op het strand, de glanzende oogopslag van je geliefde. Wat maakt het uit dat het eten hier een misdaad jegens de mensheid is. Hier regeert het adagium dat altijd opgaat: als je echt lekker wilt eten, moet je thuisblijven.

Restaurant L'Escale, 2 av. de l'Ocean 33950 Lège Cap Ferret
Téléphone: 05 56 60 68 17, Téléfax: 5 56 03 77 93
De wijnboer en zijn minnares zijn niet aansprakelijk voor opgelopen fysiek en/of geestelijk letsel.