als de Slurp! niet goed wordt weergegeven, klik dan hier
Allô, allô, Bonjour!
C'est fini. De oogst 2012 zit veilig in de vaten.
Alsof de hand Gods zich over ons heeft geschulpt, worden we tussen de buien door gered met drie droge dagen.
We huurden het nieuwste model oogstmachine en wisten al onze druiven rijp en gezond van de struiken te krijgen. Een uur nadat de laatste druif was geplukt, verdween de zon, werd de hemel grijs en gaven de winden een voorproefje van de naderende herfst.
Allez, on y va. Hieronder een huiveringwekkend relaas van de gebeurtenissen.
'Un temps de merde' noemen ze het hier. Kloteweer. De méteo voorspelt regen, regen en regen.
Op drie dagen na. Dan zou het redelijk droog moeten blijven.
Er rest ons slechts één mogelijkheid: in deze drie droge dagen moeten we de hele oogst binnenhalen. Met een troupe plukkers is dat onmogelijk. Maar een machine kan dat. Bedrijfsleider Paul gaat bellen. Het allernieuwste model oogstmachine moet gereserveerd. Maar helaas, die wil iedereen.
'Impossible,' luidt het antwoord.
Een kist wijn, vergezeld van een envelopje, brengt uitkomst.
'Donderdag 7.00 uur is La Machine chez vous. Promis.'
Op weg naar de bakker spot ik de machine bij de buren. Schaamteloos toont ze mij haar hongerige vagina. Morgen zal deze rijdende druivenfabriek bij ons haar opwachting maken.
Donderdagochtend 7.00 uur. Warempel, de méteo heeft gelijk! Het is droog! We trekken de pet recht en Allez, on y va! De eerste dag van de Vendanges 2012 is begonnen.
Onze equipe is al druk in de weer. Blinkend schoon wachten de lege Cuves op de te ontvangen druivenvracht. In afwachting van de oogstmachine neem ik met Yvette, onze wijngaardcheffeuse, het Franse macro-economische buitenlandbeleid door.
Om 9.17 uur kondigt een donderend lawaai de nadering aan van de langverwachte oogstmachine.
De handen strijdvaardig in de zij, wacht wijnreus Régis de komst van zijn rivaal af.
Gedachten van velerlei aard verdringen zich in zijn hoofd. Ga ik mijn wijngaarden, waarover ik het hele jaar heb gewaakt als een moederwolf, laten kaalplukken door een zielloos brok ijzer? Zij werkt snel, toegegeven, maar werkt zij ook goed? En zullen er niet teveel takjes, blaadjes en onrijpe druiven worden meegeoogst?
Waggelend als een hongerig reuzenmonster hobbelt La Machine de wijngaard in. Ze draait haar muil naar de wijnstokken en neemt de eerst rij tussen haar benen. Even blijft zij stilstaan alsof ze adem schept, dan werpt ze zich grommend naar voren en begint gulzig rij na rij leeg te slobberen.
Als La Machine zich heeft volgezogen, manoeuvreert tractorist Hamid zijn aanhanger onder haar cloaca, waarna zij haar druivenlast in zijn bak loost.
Dan volgt een orkestuitvoering van Maître de chai Philippe en zijn Aide de camp Frédéric.
Met nauwgezette dirigentengebaren orkestreren zij de tractor achterwaarts naar de Table de tri, de sorteertafel.
Voilà, daar zijn de druiven.
Mooi schoon geoogst: weinig wederrechtelijke takjes of steeltjes.
Maar van dichtbij bezien, valt dat lelijk tegen! Blaadjes, steeltjes, onrijpe druifjes; allemaal puur natuur weliswaar, maar wel het gedeelte van de natuur dat je niet in je glas wilt.
En kijk! Nog meer natuur: een wijngaardslak. Heerlijk om in knoflookboter te bakken, maar dan wel BIJ de wijn en niet IN de wijn.
Nu volgt een tweetraps sorteersysteem. De oogst tuimelt op een Table vibrante, een triltafel met spleten waarin steeltjes, groene druifjes en andere illegaal bezoek automatisch de uitgang wordt gewezen. De resterende ongewenste vreemdelingen worden door een troupe geharde bandsorteerders handmatig uit de druiven gepikt.
Soms, als de oogstgolf te overvloedig valt, moeten de druiven met beide armen worden teruggehaald van de voortrollende band. Deze graaicultuur maakt dat je aan het eind van zo'n dag van top tot teen bent bedekt met kleverig druivensap.
Maar dat heb je graag over voor de bijvangst van de biologische wijnbouw.
De meest gehoorde term tijdens de druivenpluk: 'Il marche pas.' De oogst komt krakend tot stilstand. Verbaasde blikken. Achter de oren krabben.
Maar Hervé, de dorpselectricien, weet hoe belangrijk een vendange is. Na Philippes noodtelefoontje laat hij, op de klus waar hij aan 't werk is, alles vallen en tien minuten later ligt hij bij ons onder de table.
Na een uurtje is de zaak weer aan de praat. 'Ça marche!' De table wordt opnieuw waterpas gesteld, zodat de druifjes richting vat blijven rollen en de slang kan weer aangekoppeld.
Maar alvorens weer los te gaan op de druiven, wordt hen eerst een tijdje rust gegund. In Frankrijk is er één onaantastbaar anker in de dag: le Repas du Midi.
Cliquez ici om aan te schuiven (Cliquez op de foto hieronder)
Na de lunch redden we genoeg levens om in geval van verder toenemende crisis toch nog een proteïnerijke maaltijd op tafel te kunnen zetten.
Voici de biologische bijvangst van twee uur table de tri. De inhoud van deze kruiwagen gaat terug de wijngaard in en fungeert als natuurlijke mest.
Als wij tegen negen uur 's avonds verkleumd, verstijfd en kleverig van het druivensap een hete douche opzoeken, brandt er in de Chai nog licht. Machines schoonspuiten, slangen reinigen, opruimen, aanvegen. Onze mannen zijn nog wel een uurtje of twee bezig voor ze naar huis kunnen. (Hou dit soort dingen svp voor ogen als je een slok wijn neemt.)
De volgende ochtend staat de Chai weer te blinken als herboren. Klaar om een verse lading druiven te ontvangen. Tijdens het vinificatieproces blijft de wijn drie maanden in deze Cuves van roestvrij staal. Daarna wordt zij overgeheveld naar eikenhouten Barriques om daar nog een jaar te rijpen.
La Côte, ons beste perceel op de zuidkant van de vallei, heeft een helling van 30 graden en is dus onbereikbaar voor de oogstmachine. Bedrijfsleider Paul heeft daarom voor vandaag een troupe van dertig professionele druivenplukkers geronseld.
Maar helaas: 'Il marche pas.' De table de tri weigert dienst. Een stuk schors en een gespierde nachtvlinder blijken een contactcircuit geblokkeerd te hebben. Nog wat lekkend druivensap deed de rest. Als de zaak is schoongemaakt en drooggeföhnd beginnen we.
We willen een reportage maken van de oogst. Maar dat is een No go. Wegdraaiende gezichten, handen met gespreide vingers voor de camera. Het administratieve achterplan van onze troupe is kennelijk niet helemaal kreukvrij. We huren een speciale fotograaf in.
Onze vendangeurs zijn wars van contact. Ook lijken zij de Franse taal niet geheel machtig. Hoewel een der wildplukkers ons in het Nederlands een hartelijk 'Godverdomme' toewenst.
Een heimelijke oogopslag door het gebladerte, een glimp van een gescheurde spijkerbroek en het snelle geknip van de snoeischaar.
Om vingerafdrukken te vermijden, dragen onze druivengaarders handschoenen.
Maar de mannen werken keihard, uiterst professioneel en de druiven die ze binnenhalen zijn gezond, rijp en van uitstekende kwaliteit.
Ondanks dat je in Bordeaux je wijngaarden niet mag irrigeren, doet de opzichter een kleine bijdrage.
Een van de plukkers heeft dit onoplettende moment van de opzichter gebruikt en is ontsnapt.
Release the hounds!
Zaterdagavond 13 oktober 20.36 uur. De plukkers zijn vertrokken. Moe maar tevreden staan onze mannen te kijken naar de tot de nok toe met wijn gevulde Cuves. C'est fini. De oogst 2012 van Château la Tulipe de la Garde zit veilig in de vaten.
Wil je zien hoe La Machine werkt? (Cliquez op de foto hieronder)
Nog maar een week voor deze oogst zat de wijnboer in alle rust te tikken aan zijn nieuwe roman,
De Vrouwenslagerij.
En niet zomaar een roman. Deze macro-opname toont duidelijk hoe een snuitkever, bekend om zijn neus voor literatuur, goedkeurend snuffelend over het manuscript trippelt.
Dan rinkelt de kasteeltelefoon: of de wijnboer wellicht is vergeten dat morgen de fotoshoot voor de cover plaatsvindt!
Het verhaal handelt over vier vrouwen in een klein Frans dorpje. Omdat we de coverfoto zo naturel mogelijk willen, deden we een oproep. Geen modellen, maar echte vrouwen, die de vier hoofdrolspeelsters van De Vrouwenslagerijrealistisch neerzetten. Stipt om 11 uur 's ochtends is iedereen (de wijnboer incluis) present in de studio te Amersfoort. Maar liefst twee visagistes buigen zich over de vedettes teneinde ze cameraklaar te maken.
Wijntijgeres Britt, gecast voor de rol van sexbom Mila, blijft als bevroren zitten terwijl zij wordt voorzien van een set ijsblauwe kunstogen.
Marissa die de rol van Amélie invult en Vivian die Lucie voor haar rekening neemt, wachten in spanning op de gang.
Visagiste Masja ziet het somber in. 'Moet ik van deze vrouw de moordenares Bernadette maken? Dat lukt nooit. Slechte casting. Die meid is veel te lief!'
Fotomonster Steven wacht rustig af. Hij voelt zich zeker van zijn zaak. In de tas met het opschrift 'Butcher' (links op de foto) bevinden zich de juiste props.
Onontbeerlijk voor een shoot van De Vrouwenslagerij: twee pakken bloederig vlees voor de bloedvlekken, 1 fles ketchup voor eventuele snij- of steekwonden, plus een paar op de rommelmarkt aangeschafte slagersmessen. Niets kan meer misgaan. Zou je denken.
De vrouwen zetten zich in postuur, Masja legt nog een laatste styling hand en Steven schiet vast een proefshotje.
Ach... Klein jammertje, Britt/Mila is niet lang genoeg. Ter verhoging wordt een stapeltje Art direction jaarboeken uit de kast getrokken. Komen die eindelijk eens van pas.
De computer rekent snel de instellingen na en jawel: dankzij het stapeltje kunstliteratuur hebben Bernadette en Mila precies de juiste nulwaarde, de perfecte Lightroom-voorinstellingen en de ideale doordrukfactor.
Als na twee uur veranderen en weer terug veranderen, de zoveelste nieuwe opstelling als bevredigend wordt verklaard, kan de definitieve foto geschoten. Maar juist als Stevens vinger boven de sluiter zweeft, schiet Masja naar voren. 'Halt! Stop! Wacht!'
De gekmakend perfectionistische styliste heeft een haar ontdekt die zich aan de haarlak dreigt te ontworstelen. Snel duwt zij het rebelse hoofdgroeisel terug in het gareel. 'Oké! Gààn!'
Camerabeest Steven maakt van het moment gebruik en probeert slageres Bernadette, vertolkt door Paulien, enkele centimeters naar voren te manoeuvreren. Maar die is er klaar mee. Geheel in haar rol plant ze beide benen stevig op de grond. 'Nee. Het is mooi geweest. Ik blijf zo staan. Als je me dichterbij wil, dan schroef je er maar een grotere lens op.'
Een uur later is het groepsgedeelte naar tevredenheid voltooid. We kunnen beginnen aan het solostuk voor hoofdrolspeelster Bernadette. Teneinde een zogeheten stand up undershot te maken, werpt Steven 'Ik ben een camera' zich in een schaambeensplijtende spagaat.
De wijnboer ziet zijn kans schoon: 'Misschien wat meer decolleté?' stelt hij quasi achteloos voor.
Maar dan moet je niet bij Paulien/ Bernadette zijn. 'Decolleté? Kom maar 'ns hier, wijnboertje, dan zal ik JOU 'ns een decolleté geven...'
Als de rust is wedergekeerd en Masja nog een laatste weerspannige haarlok heeft gedresseerd, wordt het shot geschoten.
Et voilà: na een bekwaam stukje hogeschool Photoshop-acrobatiek is dit het resultaat. Half november in de betere boekhandel.
Verkrijgbaar in de betere Albert Heijn. Niet? Dan meteen mopperen bij de filiaalchef. Zeg maar dat je mij kent. Bon courage en alvast Hartelijk Santé!
YES! HIJ IS ER!! DE SLURP BISTRO BLEND EINDELIJK IN DE HORECA
Maar helaas niet voor iedereen. De Slurp Bistro Blend is alleen verkrijgbaar in restaurants waar je heerlijk eet en waar je op en top verwend wordt.
Horecaondernemers, bestel nu! Cliquez ici om de Slurp Bistro Blend te bestellen
Liefhebbers van het betere restaurant, let op! Cliquez ici voor een lijst met toprestaurants waar
je verwend wordt met Slurp Bistro Blend,
Château la Tulipe de la Garde of La Tulipe Premium.
Dat wordt een topavond!
Leuk boek
Lekkere wijn
Gaaf shirt
Nu in de boekhandel,
of beter nog:
bestel een door de
Wijnboerzelf
gesigneerd
exemplaar!
Eindelijk, hij zit in de fles: geplukt door Hollandse
handen en 18 maanden gerijpt op Frans eikenhout, Chateau
la Tulipe de la Garde 2010.
Binnenkort leverbaar
Het T-shirt voor de vrouw van de
wereld en de man met karakter.
Draag dit exclusieve shirt en iedereen
ziet direct dat men te maken heeft
met iemand die niet met zich laat
sollen. Zero tolerance! No mercy
(in het Frans: Non merci).
Alleen goede wijn.
En anders maar bier.
