Vendanges Château La Tulipe de la Garde 2010 |
Dag 4 - donderdag 30 septembre 2010 |
| Als je in je tent in het kasteelpark gelegen zou hebben, zou je vannacht wellicht gewekt zijn door het zachte tikken op het tentdoek, eindelijk: regen... |
 |
| Maar helaas, vanochtend was het alweer stralend weer. Waarom we zo graag regen willen? Door het aanhoudende mooie weer houden de druivenplanten hun vocht vast in plaats van het door te sturen naar de druiventrossen. De plant legt als het ware een wintervoorraadje aan voor als het nog erger mocht worden. De druiven worden daardoor genoodzaakt zichzelf van voedsel te voorzien en dat doen ze met hun eigen sap. Waardoor ze dus kleiner worden. Dat betekent minder wijn. Maar minstens zo ongewenst als minder wijn, is het feit dat door deze druifconcentratie het alcoholpercentage stijgt. Een flinke regenbui lost deze problemen een heel eind op: de druiven zuigen zich vol, zwellen op en geven meer wijn (vindt de boekhouder prettig) en het alcolpercentage zakt (vind ik zelf prettig). |
 |
| Maar onze grapebabes hebben natuurlijk maling aan die techno prietpraat. Om negen uur vanochtend zaten ze alweer kwetterend als zomerzwaluwtjes bij Régis achter op de kar. Maar, o wee, wat kunnen vrouwen toch een bitches zijn. | Uitvindster van het anti-aging chromosoom Josephine was net iets te laat en ja hoor: hijgend moest de gelouwerde wetenschapster achter de kar vol giechelende druivennimfen aanhollen. |
 |
| Ook in de wijngaarden hield de feminine vileiniteit niet op. Bonbonkunstenares José en Mount Everestbeklimster Caroline wilden allebei tegelijk 'Hottie' zijn... |
 |
| Tot overmaat van ramp wierp ook slangenmens Ilena zich in de strijd: 'Ikke wil ook Hottie zijn!' | Dit was de Goden verzoeken. Met een bedreigende snelheid pakten witte wolken zich samen boven de hoofden van de nijvere wijnridders. 'Dit gaat fout...' concludeerde de internationaal gezochte computerhacker Wessel (L). 'Dat gezeik met die wijven altijd,' beaamde de boomlange goudfazantkweker Erik. 'We moet ingrijpen. Jaap! Jaap!' riep hij zijn plukmaatje erbij. |
 |
| Maar de voorzitter van de stichting alcholpreventie reageerde niet. Zijn aandacht werd dusdanig in beslaggenomen door de ronde vormen van druivennimfjes Ilena en Linda, dat hij bijna zijn linkeroor afknipte. |
 |
| Gelukkig legde de beide kempkipjes hun onmin snel bij en besloten ze gezamenlijk de zware Hotte op de schouders te tillen. |
 |
| 'Ik pluk alleen nog maar reuzendruiven,' betoogde hersengymnast Frans. | 'Veel te omslachtig,' besliste zijn plukmaatje, restauratiedeskundige openbare gebouwen Madurodam Hilde, en met een krachtige beweging rukte zij een zestig jaar oude vieille vigne uit de grond. |
 |
| Tijdens al deze verwikkelingen in de wijngaard, ging het echte werk aan de Table de Tri onverstoorbaar door. De Spaanse sherrybarones Josephine (L) kon het onverwacht goed vinden met hoofd inkoop ongewervelde dieren van Artis, Diny. | Ook de twee succesvolle kappersmodellen Yaron (L) en Richard werden tijdens het 'slakkenvissen' opperbeste maatjes. |
 |
| Maar ook in de chai bruiste het van de activiteit: onze secretaresse Dominique maakt samen met Philippe snel even een palletje wijn klaar voor bij de avondmaaltijd. |
 |
| Met de plukkers in de vignes en aan de Table de Tri, kan Kasteelkok Bernard in alle rust de mis en place voorbereiden. | Vanochtend tijdens het ontbijt brak er lichte paniek uit toen meervoudige kampioen frikandelleneten Jeroen opeens zijn kont tegen de krib gooide. Hij verscheen demonstratief in een T-shirt met een subversieve tekst en slaagde er opmerkelijk snel om in aanhangers te vinden voor zijn malafide gedachtegoed. Gelukkig wist chef d'Equipe Caroline het met de opstandelingenleider op een akkoordje te gooien, waarna de ontstane spintergroepering de wapens neerlegde en zich aan haar overgaf. |
 |
Geheel onverwachts kregen we bezoek van oprichter, uitgever en starreporter van het kwaliteitsblad Bouillon', Wil Jansen. De gevreesde verslaggever kwam middels een onaangekondigd bliksembezoek verifiëren of het nou echt allemaal zo leuk is als wij op deze computer voorgeven. Vanzelfsprekend nodigden we de gevierde journalist uit om aan te zitten aan het noenmaal. 'Ik ben zó weer weg!' waarschuwde hij ons, terwijl hij zijn bord vulde. Maar nadat hij van Bernards heerlijkheden en van de hartverwarmende gezelligheid aan tafel had geproefd, wilde Wil nooit meer weg. 'Ik blijf! riep hij enthousiast. 'Waar liggen de snoeischaren!?' |
| Na de lunch |
 |
 Cliquez ici voor een diepte-interview met de hotties. |
 |
 |
 |