Hou je van wijn?
Zonder een seconde na te denken antwoordt ze: 'Ik vind wijn héél erg vies. Ik heb ook niks met wijn en ik wil er ook niet over praten.'
Wat drink je dan?
'Dat is een probleem. Thuis niet, maar in een restaurant is het heel lastig. Ik hou niet van frisdrank, ik hoef geen cola, sinas, of cassis. Ook een pak jus d'orange vind ik niks. Bij eten ga je toch geen jus d'orange drinken? En appelsap, tja, hoeveel appelsap kan een mens op? Thuis drink ik vaak Amé van Albert Heijn. Dat is een fruitachtige drank van druiven, maar zonder alcohol. Ik doe dat dan in een wijnglas zodat anderen geen last hebben dat ik geen wijn drink.'
Is dat voor jou dan belangrijk?
'Ja, want er wordt vaak over geklaagd dat ik geen wijn drink.'
Ze vinden je saai?
'Nee, ze vinden dat ik een gebrek heb!' (lacht) 'Het gebrek van samen genieten. Kijk, als je samen iets te vieren hebt, of samen ontspant, of samen een momentje van iets maakt, dan gaat er een fles wijn open. En pas dan is het echt. Maar ik lust geen wijn. En ik heb er ook geen enkele behoefte aan.'
Nooit gehad ook?
'Nooit.'
Nooit gedronken?
'Toen ik 20 was heb ik de Theaterschool gedaan, mijn niet-drinken werd ook daar ervaren als een gebrek. Als opdracht moest ik toen dronken worden.'
Echt!?
'Ja. En dat heb ik gedaan.' Ze lacht. Haar blauwe ogen lijken nog iets blauwer te worden. 'Ik ben met m'n speldocent de kroeg in gegaan. Nou laat maar komen dan, dacht ik. Maar het kwam niet. Na een tijdje lag hij onder de tafel en ik stond nog fris rechtop. Ik ben niet geschikt voor drank, denk ik.' Maar je kan er wel goed tegen. 'Ja, maar ik vind het niet lekker, ik vind de smaak niet lekker.'
Maar wat drink je dan in een restaurant?
Zucht... 'Ja, dan eh...' (wanhoop) 'dan bestel ik vaak thee. Als we Japans gaan eten, ben ik blij met jasmijnthee omdat dat goed smaakt bij het eten. Maar in een gewoon restaurant, ik zou het niet weten.' Zucht, haalt schouders op. '...Water...'
Saaaai.
'Heel saai.'
Ik merk wel eens dat ik na een glaasje wijn wat losser word, ontspannen, de zaken wat zonniger zie. Hoe doe jij dat zonder wijn?
'Dat losser worden, ik denk dat ik dat niet nodig heb, ik denk dat ik van nature vrij los ben' (grinnikt). 'En ik ga niet iets viezigs drinken voor het los-effect. Dat zou ik heel sneu vinden.'
Slurp je wel eens?
'Slurpen! Ik moet er niet aan dénken! Ik moet wijn echt naar binnen klókken met m'n neus dicht! Anders lust ik het helemáál niet! Want ik WIL het juist niet proeven! Vorig tv-seizoen hadden we in Boer zoekt vrouw interviews met Nederlandse wijnboeren uit de Achterhoek. Het slaat nergens op als ik zo'n man voor langere tijd volg en dat ik voortdurend roep hoe vies ik die wijn vind. Dan zou het een soort Yvon-lust-geen-wijn-show worden en het gaat niet om mij. Ik heb toen besloten dat we het daar niet over gaan hebben.'
Heb je de wijn toen wel geproefd?
'Wijn proeven!' roept ze walgend en produceert een soort braakgeluid. 'Ik moest die wijn slurpen, ruiken, walsen, uitspugen, de hele rataplan, en vervolgens mocht ik het nadrukkelijk NIET hebben over hoe vies ik dat vond! Ik heb al die wijn naar binnen zitten slurpen en ik was héél blij dat ik het weer uit mocht spugen en de smaak weer kwijt was!'
Voor sommigen is een mooi glas wijn aan het eind van de dag hun mooiste moment. Heb jij ook zo'n mooiste moment?
Het blijft even stil. Dan, peinzend: 'Ik heb niet dagelijks een vast tijdstip voor zoiets... Maar natuurlijk, op een mooie zomeravond, kindjes in bed en het moment waarop je ademhaalt en gaat zitten, het wijnmoment voor de ander zeg maar, dat is dan bij mij...' Ze zegt het bijna schuldbewust, '...met een kop thee... Want ik drink ook geen koffie.'
|
|
Wat drink je dan 's ochtends?
Lacht: 'Thee. Saai, hè? Maar het is niet zo dat ik niet zou kunnen genieten! Ik ben dol op koken. Ik heb een Aga en met die Aga komt het hele leven in een ander daglicht. Dus ik hou zeker wel van de goede dingen des levens.'
Maar hoe denkt je vriend, die wijnliefhebber is, daarover?
'Oh, gewoon, hij een wijntje, ik een sapje. Af en toe gaan we met vrienden uit eten. Dan drinkt iedereen wijn en ik hou bij elk rondje mijn hand op het glas. Alleen denken ze dan altijd dat ik zwanger ben. Of dat ik iets héb.' Ze doet een temerig stemmetje na: "Oh? Drink je niet? Ben je zwanger?" Dan leg ik het uit: "Stoor je vooral niet aan mij, ik ben heel tevreden met m'n glaasje weetiknietwat." Maar mensen vinden het altijd jammer. Soms verklaren ze dat door te zeggen: "Ik zou het zo fijn vinden als jij ook meegenieten kon hiervan." Ik begrijp dat wel, het is het samen delen van een bijzonder moment.' Ze lacht een beetje besmuikt. 'Maar geef mij een stuk goeie chocoladetaart, dan geniet ik ook mee.'
Wat vind je van de gesprekken onder wijnkenners over wijn?
Denkt na en formuleert zorgvuldig: 'Als je niet houdt van wijn... dan... is dat... lúcht.' Lacht verontschuldigend. 'Je denkt dan: waar gáát dit over? Maar dat is natuurlijk met alles: als je niet houdt van auroracen en mensen zitten een uur over autoracen te praten, dan zal dat wel. Alleen is het verschil met autoracen en wijn, dat iederéén van wijn houdt en iederéén dus over wijn wil praten...'
Waar praat jij dan graag over?
'In die passie voor wijn herken ik waar ik zelf erg van hou: sfeer creëren. Dat doen we o.a. in Boer zoekt vrouw, met de styling van de kleding en de cameravoering en de muziekkeuze en de toon van de vragen. Daarmee creëren we een sfeer waar mensen zich prettig bij voelen en open bij worden. Daar kan ik heel lang over praten. Over hoe je een bepaalde sfeer het beste neer kunt zetten en hoe dat er dan uit moet zien, tot diep in de details. Tot het punt waar anderen alláng zijn afgehaakt, ga ik door. Dus dat herken ik wel, dat je diep gaat over een vaag gebied. Want wijn is natuurlijk ook supervaag. "Het smaakt een beetje dit, het smaakt een beetje dat," dat herken ik heel erg in dat sfeer neerzetten. En dat is iets waar lang niet iedereen in meegaat. Dus ik ken dat fenomeen wel, dat je samen probeert iets te benoemen wat eigenlijk niet te benoemen is.'
Zou je zelf wijnboer willen zijn?
'Nou, ik heb wel heel veel met zo'n wijnboerderij, lekker met je handen bezig zijn, oogsten, druiventrossen en van die tonnen. Het lijkt me ook héérlijk om dan uiteindelijk die wijn te drinken.' Lachend voegt ze daaraan toe: 'Als je het lust.'
En wat voor wijn zou je dan willen maken?
'Ik denk dat ik dan op rosé uitkom. Nooit zo'n zware donkerrode wijn. Daar krijg ik acute depressie van, dat ik vind ik net bloed, heel erg vies. Zo'n kalf wat geslacht wordt, waar het bloed uit die nek komt en dat dan in een glas doen, zo'n soort wijn.' Ze huivert. 'Brrr. Die associatie heb ik soms bij rooie wijn, zo'n zware donkerbruine sigarenplak.' Ze lacht. 'Kwets ik je nu heel erg?'
Ik heb een ziel van eikenhout.
'Gelukkig. Maar dit wil ik nog wel even kwijt: ik mis het wijndrinken he-le-maal NIET. Ik zou het een feest vinden als wij met z'n allen zouden afspreken om nooit meer wijn te drinken.
Help!
'Ja, nee, dat is afschuwelijk voor jou, maar ik zou verlost zijn van "Hé, lust jij geen wijn? Hé, ben je zwanger? Wat ben je ongezellig."'
De laagstaande zon laat haar blonde haar goud glanzen, de spontane lach twinkelt in haar stralend blauwe ogen. De wijnboer slikt en richt zijn blik naar de planken vloer. Nooit meer wijn in ruil voor een gelukkige Yvon Jaspers. Een diabolisch dilemma... |
